۱۳۹۰ دی ۱۸, یکشنبه

کنوانسیون حقوق کودک

ماده‌ 23

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ اذعان‌ دارند كودكي‌ كه‌ ذهناً يا جسماً دچار نقص‌ مي‌باشد بايد در شرايطي‌ كه‌ متضمن‌ منزلت‌ و افزايش‌ اتكاء به‌ نفس‌ باشد و شركت‌ فعال‌ كودك‌ در جامعه‌ را تسهيل‌ نمايد، رشد يافته‌ و از يك‌ زندگي‌ آبرومند و كامل‌ برخوردار گردد.

2. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودكان‌ معلول‌ را براي‌ برخورداري‌ از مراقبت هاي‌ ويژه‌ به‌ رسميت‌ مي‌شناسد و ارائه‌ اين‌ مراقبتها را بر حسب‌ شرايط‌ والدين‌ و يا مسئولين‌ كودك‌ و منوط‌ به‌ وجود منابع‌، به‌ اين‌ گونه‌ كودكان‌ و كساني‌ كه‌ مسئول‌ مراقبت‌ از وي‌ هستند، تشويق‌ و تضمين‌ خواهند كرد.

3. با تشخيص‌ نيازهاي‌ ويژه‌ كودك‌ معلول‌، كمكهاي‌ مقرر شده‌ در پاراگراف‌ 2 اين‌ ماده‌ در صورت‌ امكان‌ مي‌بايست‌ به‌ طور رايگان‌ و با در نظر گرفتن‌ منابع‌ مالي‌ والدين‌ و يا مسئولين‌ كودك‌ انجام‌ گيرد و مي‌بايست‌ به‌ نحوي‌ برنامه‌ريزي‌ شود كه‌ كودك‌ معلول‌ بتواند دسترسي‌ مؤثر به‌ آموزش‌، تعليم‌ و تربيت‌ و خدمات‌ مراقبتي‌ بهداشتي‌، خدمات‌ توانبخشي‌، آمادگي‌ براي‌ اشتغال‌ و ايجاد فرصت‌ به‌ روشي‌ كه‌ موجب‌ دستيابي‌ كودك‌ به‌ حداكثر كمال‌ اجتماعي‌ و پيشرفت‌ شخصي‌ از جمله‌ پيشرفت‌ فرهنگي‌ و معنوي‌ وي‌ مي‌شود، داشته‌ باشد.

4. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ در سايه‌ همكاريهاي‌ بين‌المللي‌، مبادله‌ اطلاعات‌ لازم‌ را در زمينه‌ مراقبتهاي‌ بهداشتي‌ جهت‌ پيشگيري‌ و معالجات‌ پزشكي‌، روانشناسي‌ و توانبخشي‌ كودكان‌ معلول‌ من‌ جمله‌ انتشار و در دسترس‌ قرار دادن‌ اطلاعات‌ مربوط‌ به‌ روشهاي‌ توانبخشي‌، آموزش‌ و خدمات‌ حرفه‌اي‌ با هدف‌ قادر ساختن‌ كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ به‌ پيشبرد توانائيها و مهارتهاي‌ خود و گسترش‌ تجربيات‌ آنان‌ در اين‌ زمينه‌ها، افزايش‌ خواهند داد. در اين‌ ارتباط‌، به‌ نيازهاي‌ كشورهاي‌ در حال‌ توسعه‌ توجه‌ خاصي‌ مبذول‌ خواهد شد.

ماده‌ 24

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودك‌ را جهت‌ برخورداري‌ از بالاترين‌ استاندارد بهداشت‌ و از تسهيلات‌ لازم‌ براي‌ درمان‌ بيماري‌ و توانبخشي‌ به‌ رسميت‌ مي‌شناسند. آنان‌ براي‌ تضمين‌ اين‌ كه‌ هيچ‌ كودكي‌ از رسيدن‌ به‌ اين‌ حق‌ و دسترسي‌ به‌ خدمات‌ بهداشتي‌ محروم‌ نخواهد شد، تلاش‌ خواهند نمود.

2. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ موضوع‌ را تا اجراي‌ كامل‌ اين‌ حق‌ دنبال‌ خواهند كرد و خصوصاً در زمينه‌هاي‌ ذيل‌ روشهاي‌ مناسب‌ را اتخاذ خواهند كرد.

الف‌) كاهش‌ ميزان‌ مرگ‌ و مير نوزادان‌ و كودكان‌

ب‌) تضمين‌ فراهم‌ نمودن‌ مشورتهاي‌ پزشكي‌ و مراقبتهاي‌ بهداشتي‌ اوليه‌

ج‌) مبارزه‌ با بيماريها و سوء تغذيه‌، از جمله‌ در چارچوب‌ مراقبتهاي‌ بهداشتي‌ اوليه‌ از طريق‌ به‌ كار بستن‌ تكنولوژيهاي‌ در دسترس‌ و از طريق‌ فراهم‌ نمودن‌ مواد غذايي‌ مقوي‌ و آب‌ آشاميدني‌ سالم‌ و در نظر گرفتن‌ خطرات‌ آلودگي‌ محيط‌ زيست‌.

د) تضمين‌ مراقبتهاي‌ قبل‌ و پس‌ از زايمان‌ مادران‌

ه‌) تضمين‌ اين‌ كه‌ تمام‌ اقشار جامعه‌ خصوصاً والدين‌ و كودكان‌ از مزاياي‌ تغذيه‌ شير مادر، بهداشت‌ و بهداشت‌ محيط‌ زيست‌ و پيشگيري‌ از حوادث‌ اطلاع‌ داشته‌ و به‌ آموزش‌ دسترسي‌ داشته‌ و در زمينه‌ استفاده‌ از اطلاعات‌ اوليه‌ بهداشت‌ كودك‌ و تغذيه‌ مورد حمايت‌ قرار دارند.

و) توسعه‌ مراقبت هاي‌ بهداشتي‌ پيشگيرانه‌، ارائه‌ راهنمائيهاي‌ لازم‌ به‌ والدين‌ و آموزش‌ تنظيم‌ خانواده‌ و خدمات‌.

3. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ لازم‌ و مناسب‌ را براي‌ زدودن‌ روش‌ معالجاتي‌ سنتي‌ و خرافي‌ در مورد بهداشت‌ كودكان‌ به‌ عمل‌ خواهندآورد.

4. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ پيشبرد و تشويق‌ همكاريهاي‌ بين‌المللي‌ براي‌ دستيابي‌ تدريجي‌ به‌ تحقق‌ كامل‌ حقوق‌ شناخته‌ شده‌ در كنوانسيون‌ حاضر را متقبل‌ مي‌شوند. در اين‌ ارتباط‌، به‌ نيازهاي‌ كشورهاي‌ در حال‌ توسعه‌ توجه‌ خاصي‌ خواهد شد.

ماده‌ 25

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودكي‌ كه‌ توسط‌ مقامات‌ ذيصلاح‌ به‌ منظور مراقبت‌، حفاظت‌ و يا بهداشت‌ جسمي‌ و روحي‌ به‌ خانواده‌ يا مؤسسه‌اي‌ داده‌ شده‌ است‌ را جهت‌ انجام‌ بررسي‌ دوره‌اي‌ نحوه‌ رفتار با كودك‌ و بررسي‌ دوره‌ درمان‌ ارائه‌ شده‌ براي‌ كودك‌ و تمام‌ وضعيتهاي‌ مربوط‌ به‌ نگهداري‌ وي‌ را به‌ رسميت‌ مي‌شناسد.

ماده‌ 26

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ برخورداري‌ از امنيت‌ اجتماعي‌ من‌جمله‌ بيمه‌ اجتماعي‌ را براي‌ تمام‌ كودكان‌ به‌ رسميت‌ مي‌شناسند و اقدام‌ لازم‌ را جهت‌ دستيابي‌ به‌ تحقق‌ كامل‌ اين‌ حق‌، مطابق‌ با قوانين‌ ملي‌، به‌ عمل‌ خواهند آورد.

2. اين‌ مزايا در صورت‌ مقتضي‌ مي‌بايست‌ با توجه‌ به‌ منافع‌ و شرايط‌ كودك‌ و اشخاصي‌ كه‌ مسئوليت‌ نگهداري‌ وي‌ را به‌ عهده‌ دارند و نيز هر گونه‌ ملاحظه‌ ديگري‌ مربوط‌ به‌ كاربرد اين‌ مزايا در جهت‌ منافع‌ كودك‌ در اختيارشان‌ قرار گيرد.

ماده‌ 27

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ تمام‌ كودكان‌ را نسبت‌ به‌ برخورداري‌ از استاندارد مناسب‌ زندگي‌ براي‌ توسعه‌ جسمي‌، ذهني‌، روحي‌، اخلاقي‌ و اجتماعي‌ به‌ رسميت‌ مي‌شناسند.

2. والدين‌ يا ساير سرپرستان‌ كودك‌، مسئوليت‌ عمده‌اي‌ در جهت‌ تضمين‌ شرايط‌ زندگي‌ مناسب‌ براي‌ پيشرفت‌ كودك‌ در چارچوب‌ توانائيها و امكانات‌ عالي‌ خود به‌ عهده‌ دارند.

3. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌، مطابق‌ با شرايط‌ ملي‌ و در چارچوب‌ امكانات‌ خود، اقدام‌ ضروري‌ را براي‌ ياري‌ والدين‌ و ساير اشخاص‌ مسئول‌ كودك‌ در جهت‌ اعمال‌ اين‌ حق‌ به‌ عمل‌ خواهند آورد و در صورت‌ لزوم‌ كمكهاي‌ مالي‌ و برنامه‌هاي‌ حمايتي‌ را خصوصاً در مورد تغذيه‌، پوشاك‌ و مسكن‌ فراهم‌ خواهند كرد.

4. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ اقدام‌ لازم‌ جهت‌ تضمين‌ پرداخت‌ مخارج‌ كودك‌ از سوي‌ والدين‌ و يا ساير اشخاصي‌ كه‌ مسئوليت‌ مالي‌ كودك‌ را به‌ عهده‌ دارند چه‌ در داخل‌ و چه‌ در خارج‌ از كشور به‌ عمل‌ خواهند آورد. در مواردي‌ كه‌ شخص‌ مسئول‌ امور مالي‌ كودك‌ در كشوري‌ متفاوت‌ از كشور كودك‌ زندگي‌ مي‌كند، كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ پذيرش‌ موافقتنامه‌هاي‌ بين‌المللي‌ يا انعقاد اين‌ گونه‌ موافقت‌نامه‌ها و نيز اتخاذ ساير ترتيبات‌ لازم‌ را تسريع‌ خواهند نمود.

ماده‌ 28

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودك‌ را نسبت‌ به‌ آموزش‌ و پرورش‌ به‌ رسميت‌ مي‌شناسند و براي‌ دستيابي‌ تدريجي‌ به‌ اين‌ حق‌ و براساس‌ ايجاد فرصتهاي‌ مساوي‌، اقدامات‌ ذيل‌ را معمول‌ خواهند داشت‌:

الف‌) اجباري‌ و رايگان‌ نمودن‌ تحصيل‌ ابتدائي‌ براي‌ همگان‌

ب‌) تشويق‌ توسعه‌ اشكال‌ مختلف‌ آموزش‌ متوسطه‌ منجمله‌ آموزش‌ حرفه‌اي‌ و كلي‌، در دسترس‌ قرار دادن‌ اين‌ گونه‌ آموزشها براي‌ تمام‌ كودكان‌ و اتخاذ اقدامات‌ لازم‌ از قبيل‌ ارائه‌ آموزش‌ و پرورش‌ رايگان‌ و دادن‌ كمكهاي‌ مالي‌ در صورت‌ لزوم‌.

ج‌) در دسترس‌ قرار دادن‌ آموزش‌ عالي‌ براي‌ همگان‌ براساس‌ توانائي ها و از هر طريق‌ مناسب‌.

د) در دسترس‌ قرار دادن‌ اطلاعات‌ و راهنمايي‌هاي‌ آموزشي‌ و حرفه‌اي‌ براي‌ تمام‌ كودكان‌.

ه‌) اتخاذ اقداماتي‌ جهت‌ تشويق‌ حضور مرتب‌ كودكان‌ در مدارس‌ و كاهش‌ غيبت‌ها.

2. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ لازم‌ را جهت‌ تضمين‌ اين‌ كه‌ نظم‌ و انضباط‌ در مدارس‌ مطابق‌ با حفظ‌ شئون‌ انساني‌ كودكان‌ بوده‌ و مطابق‌ با كنوانسيون‌ حاضر باشد، به‌ عمل‌ خواهند آورد.

3. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ همكاريهاي‌ بين‌المللي‌ را در موضوعات‌ مربوط‌ به‌ آموزش‌ و پرورش‌، خصوصاً در زمينه‌ زدودن‌ جهل‌ و بيسوادي‌ در سراسر جهان‌ و تسهيل‌ دسترسي‌ به‌ اطلاعات‌ فني‌ و علمي‌ و روشهاي‌ مدرن‌ آموزشي‌، تشويق‌ و افزايش‌ خواهند داد. در اين‌ ارتباط‌، به‌ نيازهاي‌ كشورهاي‌ در حال‌ توسعه‌ توجه‌ خاصي‌ خواهد شد.

ماده‌ 29

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ موافقت‌ مي‌نمايند كه‌ موارد ذيل‌ بايد جزء آموزش‌ و پرورش‌ كودكان‌ باشد.

الف‌) پيشرفت‌ كامل‌ شخصيت‌، استعدادها و توانائيهاي‌ ذهني‌ و جسمي‌ كودكان‌.

ب‌) توسعه‌ احترام‌ به‌ حقوق‌ بشر و آزاديهاي‌ اساسي‌ و اصول‌ مذكور در منشور سازمان‌ ملل‌.

ج‌) توسعه‌ احترام‌ به‌ والدين‌ كودك‌، هويت‌ فرهنگي‌، زبان‌ و ارزشهاي‌ ادبي‌ و ملي‌ كشوري‌ كه‌ در آن‌ زندگي‌ مي‌كند، و به‌ موطن‌ اصلي‌ كودك‌ و به‌ تمدنهاي‌ متفاوت‌ با تمدن‌ وي‌.

د) آماده‌ نمودن‌ كودك‌ براي‌ داشتن‌ زندگي‌ مسئولانه‌ در جامعه‌اي‌ آزاد و با روحيه‌اي‌ (مملو) از تفاهم‌، صلح‌، صبر، تساوي‌ زن‌ و مرد و دوستي‌ بين‌ تمام‌ مردم‌، گروههاي‌ قومي‌، مذهبي‌ و ملي‌ و اشخاص‌ ديگر.

ه‌) توسعه‌ احترام‌ نسبت‌ به‌ محيط‌ طبيعي‌.

2. از هيچ‌ يك‌ از بخشهاي‌ اين‌ ماده‌ و ماده‌ 28 نبايد چنان‌ تعبير شود كه‌ مخلّ آزادي‌ افراد و ارگانها براي‌ تأسيس‌ و اداره‌ مؤسسات‌ آموزشي‌ كه‌ همواره‌ طبق‌ اصول‌ ذكر شده‌ در پاراگراف‌ 1 اين‌ ماده‌ و با شرايط‌ ارائه‌ آموزش‌ مطابق‌ با حداقل‌ استاندارد ذكر شده‌ توسط‌ دولت‌ ايجاد مي‌شود، تلقي‌ شود.

ماده‌ 30

در كشورهايي‌ كه‌ اقليتهاي‌ قومي‌ و مذهبي‌ و يا اشخاص‌ بومي‌ زندگي‌ مي‌كنند، كودكي‌ كه‌ متعلق‌ به‌ اين‌ اقليتها است‌ بايد به‌ همراه‌ ساير اعضاي‌ گروهش‌ از حق‌ برخورداري‌ از فرهنگ‌ و تعليم‌ و انجام‌ اعمال‌ مذهبي‌ خود و يا زبان‌ خويش‌ برخوردار باشد.

ماده‌ 31

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودك‌ را براي‌ تفريح‌ و آرامش‌ و بازي‌ و فعاليتهاي‌ خلاق‌ مناسب‌ سن‌ خود و شركت‌ آزادانه‌ در حيات‌ فرهنگي‌ و هنري‌ به‌ رسميت‌ مي‌شناسند.

2. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودك‌ را براي‌ شركت‌ كامل‌ در حيات‌ فرهنگي‌ و هنري‌ محترم‌ شمرده‌ و توسعه‌ مي‌دهند و فراهم‌ نمودن‌ فرصتهاي‌ مناسب‌ جهت‌ شركت‌ در فعاليتهاي‌ فرهنگي‌، هنري‌ خلاق‌ و تفريحي‌ را تشويق‌ خواهند نمود.

ماده‌ 32

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ حق‌ كودك‌ جهت‌ مورد حمايت‌ قرار گرفتن‌ در برابر استثمار اقتصادي‌ و انجام‌ هر گونه‌ كاري‌ كه‌ زيان‌بار بوده‌ و يا توقفي‌ در آموزش‌ وي‌ ايجاد كند و يا براي‌ بهداشت‌ جسمي‌، روحي‌، معنوي‌، اخلاقي‌ و پيشرفت‌ اجتماعي‌ كودك‌ مضر باشد را به‌ رسميت‌ مي‌شناسند.

2. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ اقدامات‌ لازم‌ قانوني‌، اجرائي‌، اجتماعي‌ و آموزشي‌ را در جهت‌ تضمين‌ اجراي‌ اين‌ ماده‌ به‌ عمل‌ خواهند آورد. در اين‌ راستا، و با توجه‌ به‌ مواد مربوطه‌ در ساير اسناد بين‌المللي‌، كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ خصوصاً موارد ذيل‌ را مورد توجه‌ قرار خواهند داد:

الف‌) تعيين‌ حداقل‌ سن‌ يا حداقل‌ سنين‌ براي‌ انجام‌ كار.

ب‌) تعيين‌ مقررات‌ مناسب‌ از نظر ساعات‌ و شرايط‌ كار.

ج‌) تعيين‌ مجازاتها و يا اعمال‌ ساير ضمانت‌هاي‌ اجراي‌ مناسب‌ جهت‌ تضمين‌ اجراي‌ مؤثر اين‌ ماده‌.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر