۱۳۹۰ دی ۱۸, یکشنبه

کنوانسیون حقوق کودک

ماده‌ 33

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ لازم‌ از جمله‌ اقدامات‌ قانوني‌، اجرائي‌، اجتماعي‌، آموزشي‌ را جهت‌ حمايت‌ از كودكان‌ در برابر استفاده‌ غيرقانوني‌ از مواد مخدر و يا مواد محرك‌، همان‌گونه‌ كه‌ در معاهدات‌ بين‌المللي‌ مربوطه‌ تعريف‌ شده‌ و جلوگيري‌ از استفاده‌ از كودكان‌ در توليد غيرقانوني‌ و قاچاق‌ اين‌ گونه‌ مواد به‌ عمل‌ خواهند آورد.

ماده‌ 34

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ متقبل‌ مي‌شوند كه‌ از كودكان‌ در برابر تمام‌ اشكال‌ سوءاستفاده‌ها و استثمارهاي‌ جنسي‌ حمايت‌ كنند. بدين‌منظور، كشورهاي‌ فوق‌ خصوصاً اقدامات‌ ملي‌، دو و چند جانبه‌ را در جهت‌ جلوگيري‌ از موارد زير به‌ عمل‌ مي‌آورند.

الف‌) تشويق‌ يا وادار نمودن‌ كودكان‌ براي‌ درگيري‌ در هر گونه‌ فعاليتهاي‌ جنسي‌.

ب‌) استفاده‌ استثماري‌ از كودكان‌ در فاحشه‌گري‌ و ساير اعمال‌ غيرقانوني‌ جنسي‌.

ج‌) استفاده‌ استثماري‌ از كودكان‌ در اعمال‌ و مطالب‌ پُرنوگرافيك‌.

ماده‌ 35

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ ضروري‌ ملي‌، دو و چند جانبه‌ را براي‌ جلوگيري‌ از ربوده‌ شدن‌، فروش‌ و يا قاچاق‌ كودكان‌ به‌ هر شكل‌ و به‌ هر منظور به‌ عمل‌ خواهند آورد.

ماده‌ 36

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ از كودكان‌ در برابر تمام‌ اشكال‌ استثمار كه‌ هر يك‌ از جنبه‌هاي‌ رفاه‌ كودك‌ را به‌ مخاطره‌ اندازد، حمايت‌ خواهند كرد.

ماده‌ 37

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ اجراي‌ اقدامات‌ ذيل‌ را متقبل‌ مي‌شوند.

الف‌) هيچ‌ كودكي‌ نبايد تحت‌ شكنجه‌ يا ساير رفتارهاي‌ بيرحمانه‌ و غيرانساني‌ يا مغاير شئون‌ انساني‌ قرار گيرد. مجازات‌ اعدام‌ و يا حبس‌ ابد بدون‌ امكان‌ بخشودگي‌ را نمي‌توان‌ در مورد كودكان‌ زير 18 سال‌ اعمال‌ كرد.

ب‌) هيچ‌ كودكي‌ نبايد به‌ طور غيرقانوني‌ و خودسرانه‌ زنداني‌ شود. دستگيري‌، بازداشت‌ و يا زنداني‌ كردن‌ يك‌ كودك‌ مي‌بايست‌ مطابق‌ با قانون‌ باشد و به‌ عنوان‌ آخرين‌ راه‌ چاره‌ و براي‌ كوتاهترين‌ مدت‌ ممكن‌ بايد بدان‌ متوسل‌ شد.

ج‌) با كودك‌ زنداني‌ بايد به‌ خاطر مقام‌ ذاتي‌ انسان‌، رفتاري‌ انساني‌ و توأم‌ با احترام‌ داشت‌، به‌ نحوي‌ كه‌ نيازهاي‌ به‌ خصوص‌ سني‌ وي‌ در نظر گرفته‌ شود. كودكان‌ زنداني‌ خصوصاً بايد از افراد بزرگسال‌ جدا شوند مگر اين‌ كه‌ اين‌ امر مغاير مصالح‌ كودك‌ باشد. كودك‌ جز در شرايط‌ استثنايي‌ حق‌ دارد با خانواده‌ خود از طرق‌ نامه‌ و ملاقات‌ تماس‌ گيرد.

د) هر كودك‌ زنداني‌ مي‌بايست‌ از حق‌ دسترسي‌ سريع‌ به‌ مشاوره‌ حقوقي‌ و يا ساير مساعدت‌هاي‌ ضروري‌ و نيز حق‌ اعتراض‌ نسبت‌ به‌ مشروعيت‌ زنداني‌ شدن‌ خود در برابر دادگاه‌ يا ساير مقامات‌ ذيصلاح‌، مستقل‌ و بيطرف‌ و تصميم‌گيري‌ سريع‌ در اين‌ گونه‌ موارد برخوردار باشد.

ماده‌ 38

1. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ متقبل‌ مي‌شوند به‌ مقررات‌ قانون‌ بين‌المللي‌ بشر دوستي‌ در زمان‌ جنگ‌هاي‌ مسلحانه‌ كه‌ مربوط‌ به‌ كودكان‌ مي‌شود احترام‌ بگذارند.

2. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ هر گونه‌ اقدام‌ عملي‌ را جهت‌ تضمين‌ اين‌ كه‌ افراد كمتر از 15 سال‌ در مخاصمات‌ مستقيماً شركت‌ نكنند، معمول‌ خواهند داشت‌.

3. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ از استخدام‌ افراد كمتر از 15 سال‌ در نيروهاي‌ مسلح‌ خود خودداري‌ خواهندكرد. اين‌ كشورها براي‌ استخدام‌ افرادي‌ كه‌ بالاي‌ 15 سال‌ و زير 18 سال‌ سن‌ دارند، اولويت‌ را به‌ بزرگترها خواهند داد.

4. كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌، مطابق‌ با تعهدات‌ خود نسبت‌ به‌ قانون‌ بين‌المللي‌ بشر دوستي‌ در جهت‌ حمايت‌ از افراد غيرنظامي‌ به‌ هنگام‌ جنگهاي‌ مسلحانه‌، تمام‌ اقدامات‌ عملي‌ را براي‌ تضمين‌ حمايت‌ و مراقبت‌ از كودكاني‌ كه‌ تحت‌ تأثير (عواقب‌) جنگ‌ قرار گرفته‌اند به‌ عمل‌ خواهند آورد.

ماده‌ 39

كشورهاي‌ طرف‌ كنوانسيون‌ تمام‌ اقدامات‌ لازم‌ را براي‌ تسريع‌ بهبودي‌ جسمي‌ و روحي‌ و سازش‌ اجتماعي‌ كودكي‌ كه‌ قرباني‌ بي‌توجهي‌، استثمار، سوءاستفاده‌، شكنجه‌ يا ساير اعمال‌ خشونت‌آميز، غيرانساني‌ و تحقير كننده‌ يا جنگ‌ بوده‌ است‌، به‌ عمل‌ خواهند آورد. اين‌ روند بهبودي‌ و پيوستن‌ مجدد به‌ جامعه‌ مي‌بايست‌ در محيطي‌ كه‌ موجب‌ سلامت‌، اتكاي‌ نفس‌ و احترام‌ كودك‌ شود، انجام‌ گيرد.

ماده‌ 40

1. كشورهاي‌ عضو در مورد كودكان‌ مجرم‌ يا متهم‌ به‌ نقض‌ قانون‌ كيفري‌ اين‌ حق‌ را به‌ رسميت‌ مي‌شناسند كه‌ با آنان‌ مطابق‌ با شئونات‌ و ارزش‌ كودك‌ رفتار گردد. اين‌ امر موجب‌ افزايش‌ احترام‌ كودك‌ نسبت‌ به‌ حقوق‌ بشر و آزاديهاي‌ اساسي‌ ديگران‌ شده‌، سن‌ كودك‌ را در نظر گرفته‌ و با در نظر گرفتن‌ سن‌ كودك‌، باعث‌ افزايش‌ خواست‌ وي‌ براي‌ سازش‌ با جامعه‌ و به‌ عهده‌ گرفتن‌ نقشي‌ سازنده‌ مي‌گردد.

2. بدين‌ منظور و با توجه‌ به‌ مفاد مربوطه‌ اسناد بين‌المللي‌، كشورهاي‌ عضو خصوصاً موارد ذيل‌ را تضمين‌ مي‌نمايند:

الف‌) هيچ‌ كودكي‌ نبايد به‌ خاطر اعمالي‌ كه‌ در زمان‌ ارتكاب‌ توسط‌ قانون‌ ملي‌ يا بين‌المللي‌ منع‌ نشده‌، متهم‌ يا گناهكار شناخته‌ شود.

ب‌) هر كودكي‌ كه‌ متهم‌ يا محكوم‌ به‌ نقض‌ قانون‌ كيفري‌ شود، حداقل‌ داراي‌ تأمينهاي‌ زير خواهد بود:

1) بي‌گناه‌ شناخته‌ شدن‌ تا زماني‌ كه‌ جرم‌ طبق‌ قانون‌ ثابت‌ بشود.

2) اطلاع‌ مستقيم‌ و سريع‌ از اتهامات‌ وارده‌ بر عليه‌ وي‌، در صورت‌ لزوم‌ از طريق‌ والدين‌ و يا قيم‌ قانوني‌، و (حق‌) داشتن‌ مشاوره‌ حقوقي‌ و يا ساير كمكها در تهيه‌ و ارائه‌ لايحه‌ دفاعيه‌.

3) روشن‌ شدن‌ موضوع‌ در اسرع‌ وقت‌ توسط‌ مقام‌ يا ارگان‌ قضائي‌ بي‌طرف‌ و مستقل‌ و طي‌ يك‌ دادرسي‌ عادلانه‌ در حضور وكيل‌ يا ساير كمكهاي‌ حقوقي‌، مگر اين‌ كه‌ اين‌ امر در جهت‌ منافع‌ كودك‌ تشخيص‌ داده‌ نشود، خصوصاً با در نظر گرفتن‌ سن‌، موقعيت‌ و يا والدين‌ و يا قيم‌ قانوني‌ كودك‌.

4) مجبور نبودن‌ به‌ دادن‌ شهادت‌ و يا اظهار تقصير و امكان‌ بررسي‌ اظهارات‌ شهود مخالف‌ و كسب‌ اجازه‌ براي‌ شركت‌ و بررسي‌ اظهارات‌ شاهدان‌ وي‌ در شرايط‌ مساوي‌.

5) دسترسي‌ به‌ مقام‌ يا ارگان‌ قضائي‌ ذيصلاح‌، بي‌طرف‌ و مستقل‌ بالاتر بر طبق‌ قانون‌ در صورت‌ مجرم‌شناخته‌شدن‌

6) حق‌ استفاده‌ رايگان‌ از مترجم‌ در صورتي‌ كه‌ كودك‌ قادر به‌ درك‌ زبان‌ مورد استفاده‌ (در دادگاه‌) نباشد.

7) محرمانه‌ بودن‌ كامل‌ موضوع‌ در طول‌ تمام‌ مراحل‌ دادرسي‌.

3. كشورهاي‌ عضو در جهت‌ افزايش‌ وضع‌ قوانين‌ و مقررات‌ و تأسيس‌ مقامات‌ و مؤسساتي‌ كه‌ خصوصاً مربوط‌ به‌ كودكان‌ متهم‌، يا مجرم‌ به‌ نقض‌ قانون‌ كيفري‌ باشند، تلاش‌ خواهند كرد و خصوصاً اقدامات‌ ذيل‌ را معمول‌ خواهند داشت‌:

الف‌) قائل‌ شدن‌ حداقل‌ سن‌ براي‌ نقض‌ قانون‌ كيفري‌ به‌ نحوي‌ كه‌ زير اين‌ سن‌، كودك‌ فاقد مسئوليت‌ كيفري‌ باشد.

ب‌) در صورت‌ تناسب‌ و تمايل‌، وضع‌ مقرراتي‌ در جهت‌ رفتار با اين‌ گونه‌ كودكان‌ بدون‌ توسل‌ به‌ دادرسي‌هاي‌ قضائي‌، به‌ شرطي‌ كه‌ حقوق‌ بشر و ضمانتهاي‌ حقوقي‌ كاملاً رعايت‌ شود.

4. تأمين‌ مسائلي‌ از قبيل‌ مقررات‌ نگهداري‌، راهنمايي‌، نظارت‌، مشاوره‌، تعليق‌ مجازات‌، فرزندخواندگي‌، تعليم‌ و تربيت‌ و برنامه‌هاي‌ آموزشي‌ حرفه‌اي‌ و ساير اقدامات‌ ديگر در جهت‌ تضمين‌ اين‌ كه‌ با كودكان‌ رفتاري‌ متناسب‌ با رفاه‌ و شرايط‌ و جرم‌ ارتكابي‌ آنها خواهد شد.

ماده‌ 41

هيچ‌ يك‌ از (مواد) كنوانسيون‌ حاضر، قوانيني‌ كه‌ در جهت‌ تحقق‌ حقوق‌ كودك‌ مؤثرتر بوده‌ و جزء موارد زير مي‌باشد را تحت‌ تأثير قرار نمي‌دهد:

الف‌) قانون‌ كشور عضو، يا

ب‌) قانون‌ بين‌المللي‌ لازم‌الاجرا در آن‌ كشور.

بخش‌ 2

ماده‌ 42

كشورهاي‌ عضو موظف‌ هستند اصول‌ و مقررات‌ كنوانسيون‌ را به‌ طرقي‌ مناسب‌ و فعال‌ و به‌ نحوي‌ يكسان‌ به‌ اطلاع‌ بزرگسالان‌ و كودكان‌ برسانند.

ماده‌ 43

1. به‌ منظور بررسي‌ پيشرفت‌ كشورهاي‌ عضو در جهت‌ تحقق‌ تعهداتشان‌ در قبال‌ كنوانسيون‌ حاضر، مي‌بايست‌ كميته‌اي‌ در مورد حقوق‌ كودك‌ براي‌ انجام‌ وظايفش‌ كه‌ ذكر خواهد شد، تشكيل‌ گردد.

2. كميته‌ شامل‌ ده‌ كارشناس‌ با موقعيت‌ عالي‌ از نظر اخلاقي‌ و با صلاحيت‌ در زمينه‌هايي‌ كه‌ در اين‌ كنوانسيون‌ ذكر شده‌، خواهد بود. اعضاي‌ كميته‌ توسط‌ كشورهاي‌ عضو از ميان‌ اتباع‌ خود انتخاب‌ مي‌شوند و با مسئوليت‌ شخصي‌ خودشان‌ خدمت‌ خواهند كرد. در اين‌ زمينه‌ به‌ پراكندگي‌ جغرافيايي‌ برابر و نيز سيستمهاي‌ حقوقي‌ عمده‌ توجه‌ خاص‌ خواهد شد.

3. اعضاي‌ كميته‌ توسط‌ كشورهاي‌ عضو با رأي‌گيري‌ مخفي‌ از ميان‌ ليست‌ نامزدها انتخاب‌ مي‌شوند. هر يك‌ از كشورهاي‌ عضو مي‌توانند يك‌ نفر از اتباع‌ خود را نامزد كنند.

4. انتخابات‌ اوليه‌ كميته‌ ظرف‌ كمتر از 6 ماه‌ پس‌ از تاريخ‌ به‌ اجرا در آمدن‌ كنوانسيون‌ و پس‌ از آن‌ هر 2 سال‌ يكبار انجام‌ خواهد شد. حداقل‌ 4 ماه‌ قبل‌ از هر انتخابات‌، دبيركل‌ سازمان‌ ملل‌ طي‌ نامه‌اي‌ از كشورهاي‌ عضو خواستار تعيين‌ نامزدهاي‌ خود طي‌ 2 ماه‌ مي‌شود. دبيركل‌ متعاقباً بر حسب‌ الفبا ليستي‌ از اشخاص‌ نامزد شده‌ و كشورهايي‌ كه‌ آنان‌ را نامزد كرده‌، تهيه‌ كرده‌ و آن‌ را به‌ كشورهاي‌ عضو كنوانسيون‌ تسليم‌ خواهد نمود.

5. انتخابات‌ در اجلاسهاي‌ كشورهاي‌ عضو كه‌ توسط‌ دبيركل‌ در مقرهاي‌ سازمان‌ ملل‌ افتتاح‌ مي‌شود، انجام‌ مي‌گيرد. در آن‌ اجلاسها كه‌ با حضور دو سوم‌ از كشورهاي‌ عضو رسميت‌ خواهد يافت‌، اعضاي‌ كميته‌ از ميان‌ كساني‌ كه‌ بيشترين‌ آراء و اكثريت‌ مطلق‌ آراي‌ نمايندگان‌ حاضر و رأي‌ دهنده‌ كشورهاي‌ عضو را كسب‌ كرده‌اند، برگزيده‌ مي‌شوند.

6. اعضاي‌ كميته‌ براي‌ مدت‌ 2 سال‌ انتخاب‌ مي‌شوند. اين‌ افراد در صورت‌ نامزدي‌ مجدد حق‌ انتخاب‌ شدن‌ مجدد را دارا مي‌باشند. مدت‌ خدمت‌ 5 تن‌ از اعضاي‌ منتخب‌ در اولين‌ انتخابات‌ در پايان‌ 2 سال‌ خاتمه‌ مي‌يابد؛ بلافاصله‌ پس‌ از اولين‌ انتخابات‌ اسامي‌ اين‌ پنج‌ تن‌ توسط‌ رئيس‌ جلسه‌ و از طريق‌ قرعه‌كشي‌ مشخص‌ خواهد شد.

7. در صورت‌ فوت‌، استعفا و يا اعلام‌ عدم‌ توانائي‌ انجام‌ وظيفه‌ اعضاي‌ كميته‌ به‌ هر دليل‌، كشوري‌ كه‌ اين‌ عضو را نامزد كرده‌ به‌ شرط‌ تأييد كميته‌ كارشناس‌ ديگري‌ را از ميان‌ اتباع‌ خود براي‌ خدمت‌ در مدت‌ باقي‌ مانده‌ انتخاب‌ خواهد كرد.

8. كميته‌ مقررات‌ مربوط‌ به‌ خود را وضع‌ خواهد كرد.

9. كميته‌ مأموران‌ خود را براي‌ يك‌ دوره‌ 2 ساله‌ انتخاب‌ خواهد كرد.

10. جلسات‌ كميته‌ به‌ طور عادي‌ در يكي‌ از مقرهاي‌ سازمان‌ ملل‌ يا هر محل‌ مناسب‌ ديگري‌ كه‌ توسط‌ كميته‌ تعيين‌ مي‌شود، تشكيل‌ مي‌گردد. كميته‌ به‌ طور عادي‌ سالانه‌ تشكيل‌ جلسه‌ مي‌دهد. مدت‌ جلسات‌ كميته‌ در جلسه‌اي‌ با شركت‌ كشورهاي‌ عضو كنوانسيون‌ حاضر و با تأييد مجمع‌ عمومي‌ تعيين‌ شده‌ و در صورت‌ لزوم‌ قابل‌ تغيير خواهد بود.

11. دبيركل‌ سازمان‌ ملل‌ تجهيزات‌ و پرسنل‌ لازم‌ را براي‌ مفيد واقع‌ شدن‌ عمل‌كردهاي‌ كميته‌، طبق‌ كنوانسيون‌ حاضر فراهم‌ خواهد نمود.

12. با تأييد مجمع‌ عمومي‌، اعضاي‌ كميته‌اي‌ كه‌ طبق‌ كنوانسيون‌ حاضر تشكيل‌ مي‌شود، در طي‌ مدت‌ خدمت‌ از محل‌ بودجه‌ سازمان‌ ملل‌ و طبق‌ شرايطي‌ كه‌ مجمع‌ عمومي‌ تعيين‌ مي‌كند، حقوق‌ دريافت‌ خواهند كرد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر