موشکی ره به جوال گندم داشت
چشم خود را به مال مردم داشت
روزکی در خیال حلوا شد
سر کندوی آرد بالا شد
در تلک تنتلی قروت بدید
رنگش از ترس جان سفید پرید
گفت هر گز نمی روم سویش
لیکن از دور می کنم بویش
روی گشتاند موشک حیران
تا شود سوی غار خویش روان
لیک بوی قروت روغن دار
ماند پاهای موشک از رفتار
باز بر گشته و بروتک زد
دلش از شوق آن قروتک زد
گفت از دور می کنم بویش
میزنم بوسه بر سر و رویش
دور دور قروت می گردید
دلش از شوق و ترس می لرزید
نا گهان پای موشک نادان
خورد بر گوشه تلک لرزان
خیز از جا نمود آن بی جان
بر گرفت حلق موشک نادان
در تلک زار زار می نالید
روی خود بر قروت می مالید
موش در ساعتی که جان میداد
گفت بر نفس فتنه لعنت باد
«استاد محمد آصف مایل»
چشم خود را به مال مردم داشت
روزکی در خیال حلوا شد
سر کندوی آرد بالا شد
در تلک تنتلی قروت بدید
رنگش از ترس جان سفید پرید
گفت هر گز نمی روم سویش
لیکن از دور می کنم بویش
روی گشتاند موشک حیران
تا شود سوی غار خویش روان
لیک بوی قروت روغن دار
ماند پاهای موشک از رفتار
باز بر گشته و بروتک زد
دلش از شوق آن قروتک زد
گفت از دور می کنم بویش
میزنم بوسه بر سر و رویش
دور دور قروت می گردید
دلش از شوق و ترس می لرزید
نا گهان پای موشک نادان
خورد بر گوشه تلک لرزان
خیز از جا نمود آن بی جان
بر گرفت حلق موشک نادان
در تلک زار زار می نالید
روی خود بر قروت می مالید
موش در ساعتی که جان میداد
گفت بر نفس فتنه لعنت باد
«استاد محمد آصف مایل»
عزیزم احمد کاووس جان!
پاسخحذفشعر زیبای موش وقروت را خواندم. این شعر با همان سادگی آن مبارزه با نفس را به تصویر کشیده است ونه تنها برای
کودکان که بلکه برای بزرگسالان نیز خاطره انگیز میباشد و انسان را بیاد دورانی می اندازد که بچه ها ودختر ها با صد شورو شوق در یک امنیت کامل برای کسب علم و دانش روانه مکاتب خود می شدند.اما امروز متاسفانه جای قلم را تفنگ گرفته است و انسانها در ترس و لرز بزندگی بخور نمیر خود ادامه می دهند.
بقول دانشمندی با اندیشه آشفته دانش آموختن در گردباد آتش افروختن است.
امیدوارم در سرزمین زیبای ما هم روزی خورشید صلح و آرامش طلوع کند تا اطفال میهن عزیز ما در فضای صلح
بتوانند کسب علم دانش کنند.
من تا کنون دو جلد کتاب بنام حکایتها ونکته تالیف نموده ام در آینده حتما از این شعر مقبول اسفاده نموده البته با ذکر
منبع آن یعنی ارمغان اطفال و اسم خودت.
برای تو ودیگر اعضای خانواده موفقیت های زیاد از خداوند متعال استدعا می نمایم.
موفق و کامگار باشی.
باعرض ادب
سیدحنیف نافذ
واو! بسیار این شعر را دوست دارم. یادم است که در کتاب دری صنف سه نوشته شده بود :) من امسال صنف دوازده هستم و هنوز این شعر را به یاد دارم.
پاسخحذفزنده باشی کاووس جان :)
عالیست سروده ی زیبا از فولکلور اصیل افغانی
پاسخحذفمن این شعر ناب و پند ارزنده را در ایام طفولیت خواندم و از بر کردم. تا امروز از این ابیات گرانبها میاموزم. دستتان از بوسیدن است. جهان سپاس
پاسخحذفجهان سپاس از شما آقای احمد کاووس طفولیت من و این شعر شما گرانبها ترین چیزی است من در خاطر دارم تشکر از شما
پاسخحذفبسیار عالی و آموزنده بود ازین فهمیده شد که انسان باید بر نفس خویش حاکم باشد.
پاسخحذفتنتل چه معنی دارد
پاسخحذفسلام بر شما
پاسخحذفتشکر از صفحه خوب تان!
ما یک گروه هستیم در کابل که روی کتابهای کودکان کار میکنیم و به شعرهای مخصوص کودکان و نوجوانان از شاعران وطنی نیاز داریم که در کتابهای مختلف آموزشی از انان استفاده کنیم.
این شماره (0788926094)تلگرام، واتس اپ وایبر من هست اگر لطف کنید پیام دهید ممنون میشم.
این هم ایمیل بنده است. در صفحه فیس بوک هم یک صفحه داریم با نام "فروشگاه کودکانه"
emial:info@childpub.af
www.childpub.af
بسیار عالی مرا یاد گذشته انداخت هم خوشحال شدم هم غمگین
پاسخحذفمرا بیاد کودکی یم انداخت. خیلی زیبا. تشکر یک جهان
پاسخحذف