والدین گرامی! اطفال به محبت و مواظبت شما ضرورت دارند

'تلفات کودکان در خشونتهای افغانستان سیر صعودی داشته است'

یک گزارش تازه سازمان ملل متحد می گوید که میزان تلفات کودکان در جریان خشونتهای افغانستان سیر صعودی داشته است.
این گزارش مسئول بخش اعظم این تلفات را گروه طالبان و سایر گروه های شورشی دانسته است.
مطالعه سازمان ملل متحد، یک دوره زمانی دو ساله، از سپتامبر سال 2008 را تحت پوشش قرار داده است.
گزارش خاطر نشان کرده که حملات انتحاری، بمبگذاری ها، حملات راکتی و همچنین ادامه عملیات نظامی در افغانستان، شمار کودکان کشته و زخمی شده را افزایش داده است.
این گزارش همچنین به استفاده شورشیان از کودکان برای اجرای حملات انتحاری اشاره کرده است.
بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد همزمان با انتشار این گزارش، خواستار تشدید تلاش برای پایان دادن به خشونت علیه کودکان شده است.
میزان تلفات نظامی و غیرنظامی در افغانستان به طور بی سابقه ای افزایش پیدا کرده است.
سال گذشته، بیش از دو هزار و چهارصد غیرنظامی در اثر خشونتها در این کشور کشته شدند که بخش عمده این تلفات ناشی از انفجار بمبهای کنار جاده ای بوده که توسط شورشیان کار گذاشته می شود.
در مقابل، بررسی سازمان ملل متحد نشان می دهد که تلفات غیرنظامیان در نتیجه عملیات نیروهای طرفدار حکومت افغانستان رو به کاهش بوده است.
'اعدام کودکان'
این گزارش افزوده است که سه چهارم تلفات غیرنظامیان در سال 2010 نتیجه حملات طالبان و گروه های شورشی بوده است که در مقایسه با آمار سال قبل، افزایش پنجاه و سه درصدی را نشان می دهد.
براساس گزارش سازمان ملل متحد، در دو سال گذشته، حدود یکهزار و هشتصد کودک در نتیجه خشونتها در افغانستان کشته و یا زخمی شدند.
در همین حال دبیرکل سازمان ملل متحد گفته است که به نظر می رسد میزان واقعی تلفات کودکان از این بیشتر باشد چون دسترسی به آمار تلفات در مناطق جنگ زده کار دشواری بوده است.
در بخشی از گزارش سازمان ملل آمده است: "در نیمه اول سال 2010، در مقایسه با همین دوره زمانی در سال 2009، میزان تلفات کودکان در اثر انفجار بمبها و یا حملات انتحاری که منسوب به گروه های مخالف دانسته می شود، 155 درصد افزایش داشته است."
دبیرکل سازمان ملل متحد نسبت به اقدام گروه های مسلح در کشتن کودکان به اتهام "همکاری و یا جاسوسی برای نیروهای بین المللی" ابراز نگرانی عمیق کرده است.
گزارش می افزاید: "حداقل در نه مورد گزارش شده است که کودکان به ظن جاسوسی برای نظامیان بین المللی کشته شده اند، و این موارد شامل اعدام یک پسر هفت ساله در ملاء عام از سوی طالبان می شود که در ماه جون سال 2010 اتفاق افتاد."

بی بی سی

تلاش آلمان برای پایان دادن به استفاده از «سربازان خردسال»

آلمان در تلاش است که برای پایان دادن به استخدام «سربازان خردسال»، شورای امنیت ملل متحد قطعنامهیی را به تصویب برساند. در بسیاری کشورها به شمول افغانستان از کودکان و جوانان به عنوان سرباز در جبهات جنگی استفاده میشود.
هیچ کسی رقم دقیق کودکانی را که در سراسر جهان به عنوان سرباز مورد سوءاستفاده قرار می گیرند، نمیداند. اما این واضح است که شمار این کودکان به صدها هزار تن میرسد.
هرچند از سال 2002 به این طرف استخدام کودکان و نوجوانان برای جنگیدن در جبهات در سطح جهان منع قرار داده شده است، با آن هم برخی از کشورها به این ممنوعیت پایبند نیستند. اکنون اما پیتر ویتیگ، نمایندۀ آلمان در سازمان ملل متحد از پیشرفت ناچیز ولی امیدبخش در این عرصه سخن میگوید.
به گفته نمایندۀ آلمان در سازمان ملل متحد، رادهیکا کوماراسوامی مأمور خاص سازمان ملل متحد در امور کودکان در منازعات مسلحانه، در بازگشتاش از افغانستان سندی را با خود آورده است که در آن پولیس ملی افغانستان تعهد کرده است از این به بعد هیچ خردسالی را برای خدمت استخدام نمیکند.
رویدادهای جهان اشتراک کودکان در جنگها را زیر شعاع قرار داده و از نظر به دور نگهداشته است. در آسیا، افریقا و امریکای لاتین، بر اساس تخمین سازمان ملل متحد، دست کم 250 هزار سرباز خرد سال وجود دارند. هر یک از آنان داستان خاص خود شان را دارند، اما وجه مشترک همۀ آنها در رنج و الم شان است.
یکی از سربازان خردسال به نام گریس اکالو میگوید: «وظیفۀ من تنها جنگ نبود، بلکه از سوی قوماندان پیوسته و بارها هدف استفادۀ جنسی قرار گرفته ام».
اکالو 15 ساله بود که شورشیان پس از حمله به مکتباش، او را ربوده و با خود برده بودند. چنین رویدادها نه تنها در مناطق ناآرام افریقا، بلکه در افغانستان نیز همه روزه اتفاق میافتند. براساس گزارشها، با افزایش تلاشها برای تقویت سریع نیروهای پولیس و ارتش، نوجوانان حتا به شکل کاملاً رسمی از سوی ارگانهای امنیتی برای خدمت استخدام میشوند. حالا که حکومت کابل به حفاظت از کودکان در مناطق بحرانی را تعهد کرده است، سازمان ملل متحد از یک گام موفقانه در افغانستان سخن میزند.
کوماراسوامی، مامور ویژه سازمان ملل متحد در امور کودکان در منازعات مسلحانه میگوید: «در رابطه با کودکان همه نظر واحد دارند. هر آن کسی که در افغانستان از نگاه اخلاقی مورد اعتماد و اعتبار است، میخواهد که سوء استفاده از کودکان بالاخره باید پایان داده شود».

سوء استفاده جنسی از کودکان

این تعهد در پهلوی عدم استخدام سربازان خردسال، مساله سوءاستفادۀ جنسی از کودکان را نیز در بر دارد. شمار زیادی از جنگسالاران در افغانستان برای رفع غرایض جنسی شان به اصطلاح «بچه نگه میدارند». این بچهها، که قسماً کمتر از 9 سال عمر دارند، مجبور ساخته میشوند لباس دخترانه بپوشند و برقصند. پس از آن توسط «صاحبان همجنس باز» شان مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند.
یکی از دلایلی که سازمان ملل متحد تعهدنامۀ کنونی را یک پیروزی خوانده، این است که افغانستان برای اولین بار موجودیت این انحراف اخلاقی در کشور را رسماً تأیید کرده است.
مشکل بزرگ عملی ساختن این تعهد است، زیرا نه حکومت و نه سازمان ملل به مناطقی دسترسی دارند که در نتیجۀ منازعات قومی و سودجویانه از هم پاشیده اند. با آن هم پیتر ویتیگ از گام مهمی سخن میگوید و انتظار دارد که گامهای دیگری نیز در این راستا برداشته شود.
نمایندۀ آلمان در سازمان ملل متحد با استفاده از عضویت آلمان در شورای امنیت میخواهد در رابطه با موضوع «سربازان خردسال»، به پیشرفتهای بیشتری دست یابد. او میگوید: «شورای امنیت سازمان ملل متحد باید با این موضوع بشری فعالانهتر عمل کند، و ما میخواهیم سهم خود را در این راستا ایفا کنیم. این بخشی از سیاست فعال صلح ما است».
به گفتۀ ویتیگ، آلمان میخواهد در این راستا نقش پیشگام داشته باشد و در این کار از حمایت کشورهای دیگر در سازمان ملل متحد برخوردار است. هدف آلمان رسیدن به یک قطعنامۀ شورای امنیت است که بر اساس آن زمینههای حفاظت از کودکان در منازعات مسلحانه تقویت گردند.
آلمان در این هدفاش همچنان بر شناسایی عاملان تأکید میورزد. به گفتۀ ویتیگ، اسامی عاملان باید در فهرست سیاه قرار داده شود و در صورت لزوم باید مجازات شوند.
ویتیگ میافزاید: «هرگاه عاملان بدجنس به حرف نفهمیدند، آنگاه باید مجازات شوند تا بفهمند. برای این کار ما ابزارهایی در دست داریم که میتوانیم از آن کار بگیریم، و از سوی دیگر تعزیراتی را نیز میتوانیم وضع کنیم».
به باور پیتر ویتیگ آلمان در ماه جولای سال روان فرصت خوبی برای رسیدن به این هدف دارد، زیرا آلمان در این ماه ریاست دورهیی شورای امنیت سازمان ملل متحد را به عهده میگیرد، و میتواند این موضوع را در جمع مسایل بسیار مهم و اولی قرار بدهد.
توماس شمیت/ صفی الله ابراهیم خیل

٧٤٠ کودک در سال گذشته در افغانستان کشته شده اند

یک سازمان موسوم به نظارت بر حقوق در افغانستان یاARM می گوید در سال گذشته میلادی ٧٤٠ کودک بر اثر خشونت در افغانستان کشته شده اند.
بر اساس آمار ارائه شده از سوی این سازمان، در سال ٢٠١٠ میلادی به طور متوسط روزانه دو کودک جان خود را از دست داده اند. در گزارش سالانه این سازمان آمده که سی درصد تلفات غیرنظامیان در سال گذشته کودک بوده اند. این درحالی است که دولت افغانستان، نیروهای بین المللی مستقر در این کشور و همچنین گروه های مسلح مخالف دولت، حفاظت از جان غیر نظامیان را از اولیت های خود می خوانند. گزارش این سازمان نشان می دهد که عامل ٦٤ درصد از مرگ کودکان گروه های مسلح مخالف دولت بوده اند که با حملات انتحاری، بمبگذاری های کنار جاده و در مواردی هم درگیری های مسلحانه با نیروهای افغان و خارجی سبب مرگ کودکان افغان شده اند.
در این گزارش آمده است هفده درصد کودکان توسط نیروهای امریکایی و ناتو کشته شده اند. افزون بر این نیروهای محلی طرفدار دولت سبب تلفات چهار درصد کودکان خوانده شده اند. در گزارش سازمان نظارت بر حقوق برخی از ولایات جنوبی و شرقی به ویژه قندهار و هلمند در جنوب، کنر در شرق و قندوز در شمال افغانستان خطرناک ترین مناطق برای کودکان خوانده شده اما در این گزارش آمده است که در دیگر ولایات نیز کودکان قربانی خشونت های مسلحانه شده اند. در این گزارش از بامیان و پنجشیر به عنوان مصون ترین ولایات برای کودکان نامبرده شده است. در گزارش این سازمان آمده است که هر چند میزان آسیب پذیری کودکان ناشی از خشونت های مسلحانه هنوز بالا است، اما تلفات کودکان بر اثر خشونت های مسلحانه در مقایسه با سال ٢٠٠٩ کاهش یافته است.
براساس گزارش این سازمان در سال ٢٠٠٩ میلادی ١٠٥٠ کودک بر اثر خشونت ها جان خود را از دست دادند.
اگرچه براساس این گزارش آمار تلفات کودکان در سال گذشته نسبت به سال ٢٠٠٩ میلادی کاهش یافته اما بر اساس گزارشی که همین سازمان در هفته گذشته منتشر کرد، آمار تلفات غیر نظامیان در کل در سال ٢٠١٠ نسبت به سال ٢٠٠٩ بیشتر بوده است.
سازمانهای بین المللی همه ساله گزارشهایی را در مورد میزان تلفات غیرنظامیان در افغانستان منتشر می کنند و بعد از سال ٢٠٠٥ میلادی همه این گزارشها نشان می دهد که تلفات غیر نظامیان هرسال نسبت به سال قبل افزایش یافته است.
در کنار افزایش تلفات غیر نظامیان، تلفات نیروهای خارجی و همچنین نیروهای امنیتی افغانستان نیز در مقایسه با گذشته بیشتر شده است.
مشکلات کودکان افغانستان تنها خشونت های ناشی از جنگ نیست، خشونت های خانوادگی، استخدام آنها در گروه های مسلح غیر قانونی، بیماریهای واگیر نیز آنها را تهدید می کند.

بی بی سی

مسوولان مملکت فقط به فکر قدرت استند نه به فکر اطفال

احمد کاووس سیاووش
با تمام این مطالبی که من در مورد چهره های مطرح فوتبال برایتان به نشر رسانیده ام، از اینکه نزدیک خانه مان میدان فوتبال، میدان والیبال، میدان باسکتبال و امثالهم را نمی بینم که در آن رفته و سپورت کنم خیلی متأثر میشوم.
برای من جای تعجب است که آیا در یک کشور ساختن چندین میدان سپورتی برای ورزشکاران کار نا ممکنست؟
هر وقتی که من میدان های سپورتی، مسابقات و تشویق رهبران سایر کشور ها را از ورزشکاران شان میبینم خیلی افسوس میخورم که چرا در کشور ما مسوولان به این مسأله توجه ندارند و تمام فکر و اندیشه شان در رسیدن به قدرت و حفظ آن است، در حالیکه ما اطفال هم استعداد داریم، توان داریم و این امکان وجود دارد که اگر تشویق شویم از میان اطفال افغانستان، مسی ها، رونالدو ها، زیدان ها، مارادونا ها و غیره ظهور کند.
جای تأسف است که در افغانستان حتی با سپورت هم برخورد سیاسی میشود. در حالیکه ساختن میدان های فوتبال، والیبال و بستکبال، کدام تخصص فوق العاده و نبوغ نمیخواهد. ما حیران استیم که بزرگان ما چرا اقلاً متوجه اطفال خودشان نمیشوند؟
در ساحاتی که ما زندگی میکنیم بعضی رجال برجسته دولت هم در آنجا زیست میکنند، ولی همه اطفال شان در میان زباله ها و خاکدان ها بازی میکنند. زورگویان چندی قبل میدان فوتبال را با بلدوزر خراب کردند، در حالیکه ما در جوهانسبورگ میدیدم که صدر اعظم جرمنی از خوشحالی به خاطر تیمش به شور آمده بود و بل کلینتن رییس جمهور اسبق امریکا به خاطر پسمانی تیمش با حالت متأثر صحنه را ترک میکرد، در کشور ما بلدوزر قدرتمندان دروازه گل میدان فوتبال را در همان روز به دور انداخت که واقعاً جای تأثر و تأسف است.
ما میخواهیم که حکومت افغانستان و موسساتی که به اطفال کار میکنند، اولاً تمام شهر کابل و ولایات را از نظر امکان ساختن میدان های سپورتی سروی کنند و بعد در هر محل رهایشی مردم یک میدان سپورتی معیاری برای سپورت های معمول بسازند در غیر آن حرف زدن در باره حقوق اطفال هیچ درد ما را دوا نمیکند.

برترین بازیکن جهان ارزش های خود را یکبار دیگر به نمایش کشید!

در بازی دوستانه پرتگال-آرژانتین که در ژنو برگذار شده آرژانتین توانست 2 بر 1 حریفش را مغلوب سازد. این بازی بیش از اینکه بازی پرتگال-آرژانتین لقب گیرد بازی مسی-رونالدو یاد می شد که بالاخره مسی در این دوئل توانست خود را برنده سازد.

قابل یاد آوریست که در این بازی مسی یک پاس گل داد و همچنان یک گل زد، در حالی که کریس رقیبش تک گل تیمش را به ثمر رساند.

جنگ و استفاده ابزاری از کودکان در خشونتها

راديو فرانسه : نیروهای ناتو و افغان می گویند شماری از نوجوانان و کودکان افغان بعنوان داوطلبان حملات انتحاری و یا با تحریک طالبان و در بدل پول، به جنگ با این نیروها می پردازند و کشته می شوند. این در حالی است که جذب نوجوانان برای خدمت سربازی در ارتش افغانستان نیز یکی از مواردی است که در این کشور بمشاهده می رسد.
یک گزارش منتشر شده از جانب سازمان ملل متحد در سال 2010 استفاده طالبان از نوجوانان و کودکان افغان در جنگ را مورد نکوهش قرار داده و می گوید طالبان از این نوجوانان برای انجام حملات انتحاری و یا جاسازی ماین های کنار جاده استفاده می کنند.
در همین حال سرویسهای اطلاعاتی افغان نیز گزارش داده اند که در 9 ماه گذشته، نزدیک به 80 در صد داوطلبان حملات انتحاری گرفتار شده توسط آنان نوجوانانی بوده اند که بین 13 تا 17 سال و در مواردی حتی 12 سال عمر داشته اند.
خبرگزاری فرانسه می گوید به نظر می رسد تعداد نوجوانانی که در جنگهای رویاروی با نیروهای ناتو و افغان شرکت دارند بیشتر از نوجوانان داوطلب حملات انتحاری است.
مایکل کین، یک فرمانده آمریکایی مستقر در ولایت قندهار در جنوب افغانستان در تائید این گزارشها می گوید در جریان جنگ با طالبان، با جوانانی روبرو شده است که بیشتر از 15 یا 16 سال عمر ندارند. وی با ناراحتی می گوید جنگیدن با این نوجوانان برای او خیلی درد آور است.
بگفته این افسر آمریکایی، این نوجوانان بدلیل ناآگاهی، و برای بدست آوردن پول در برابر نیروهای بین المللی و افغان می جنگند.
یک افسر دیگر ناتو در کابل می گوید در جریان حمله این " کودکان جنگجو" به نیروهای ناتو، آنان هیچ چاره ای بجز اینکه به کشتن این نوجوانان اقدام کنند، ندارند در غیر آن بدست این نوجوانان کشته خواهند شد.
خبرگزاری فرانسه از قول یک افسر کانادایی که مسئولیت نگهداری از زندانیان طالبان در ولایت قندهار را بعهده دارد می گوید بیشتر کسانی که نزد او زندانی هستند کودکان یا نوجوانانی هستند که در کندن یا حفر کردن جاده ها برای جاسازی ماین ها، دست داشته اند.
این افسر کانادایی می گوید بیشتر کودکان زندانی، بدلیل عدم موجودیت یک سیستم قضایی موثر در افغانستان دوباره آزاد می شوند زیرا هیچکس در افغانستان نمیداند چگونه باید با این نوجوانان برخورد کرد.
خبرگزاری فرانسه می گوید با این حال مواردی وجود دارد که شماری از این نوجوانان در زندانهای نیروهای افغان و یا نیروهای بین المللی از جمله در زندان گوانتانامو، نگهداری می شوند.
این در حالی است که جذب نوجوانان برای خدمت سربازی از جانب ارتش افغانستان نیز یکی از مواردی است که در این کشور بمشاهده می رسد.
سازمان ملل متحد نبود یک سیستم کارآمد ثبت شناسنامه ها در افغانستان و سهولت هایی که برای دستکاری در سن وسال افراد دراین شناسنامه ها وجود دارد را یکی از دلایل استخدام نوجوانان در ارتش می داند.
هفته گذشته، دولت افغانستان اعلام کرد قراردادی را با سازمان ملل متحد به امضا رسانده است که بر مبنای آن این کشور استخدام کودکان و نوجوانان در ارتش و نیروهای امنیتی این کشور را ممنوع قرار داده است.