۱۳۹۲ فروردین ۷, چهارشنبه

حق تقدم برای اطفال

شماره 117/چهارشنبه 7 حمل 1392/ 27 مارچ 2013
3
ترجمه ی کنوانسیون (میثاق) حقوق طفل مصوب مجمع عمومي سازمان ملل متحد 20 نوامبر سال 1989 را به اطفال عزیز بخاطر ارتقای معلومات شان از حقوق حقه ی اطفال، به بزرگسالان بخاطر معطوف ساختن توجه شان به مکلفیت ها و وجایب شان در برابر اطفال و به حکومت بخاطر عملی ساختن مفردات این قانون که افغانستان یکی از امضاء کنندگان آن میباشد منتشر میکنیم.
کاووس سیاووش
ماده 19
1. كشور هاي متعهدبه اين كنوانيسيون تمام تدابير لازم قانوني، اجرايي، اجتماعي و آموزشي را در پيش مي گيرند تا طفل راهنگامي كه تحت مراقبت والدين، سرپرست قانوني ويا هر شخص ديگريكه مسوليت كودك را به دوش دارد قرار دارد، دربرابر تمام انواع خشونت ها ي جسمي يا روحي، جراحت يا سو رفتار، بي توحهي يا برخورد سهل انگارانه: بد رفتاري يا استشمار، به شمول سوء استفاده جنسي، محافظت كنند
2. چنان تدابير حفاظتي، بايست در بر گيرنده اقدامات موثر براي ايجاد برنامه هاي اجتماعي جهت فراهم كردن كمك به طفل و كساني باشد كه از طفل مواظبت ميكنند و نيز اشكال ديگر حمايت به منظور و قايه، شناخت، گزارشدهي، ارجاع، تحقيقات، تداوي و تعقيب موارد بدرفتاري باطفل كه در بالا ياد آوري شد و اگر ايجاب كند، مداخله قضايي، باشند
ماده 20
1. طفلي كه موقتا يا طور دايم از كانون خانواده اش محرو م شده است، ويا اينكه بخاطر مصالح علياي خودش اجازه ندارد در آن كانون باقي بماند، مستحق مواظبت و كمك خاص دولتي شناخته مي شود.
2. كشور هاي متعهدبه كنوانسيون براي چنين طفلي مراقبت هاي احتياطي جاگزين ( الترناتيف) را در مطابقت با قوانين شان تامين مي كنند
3. مراقبت هاي ذكر شده فقره فوق در ميان ساير تدابير مي تواند در بر گيرنده فرزندگيري(تبني)، كفاله شريعت اسلام، فرزندخوانده گي ويا در صورت لزوم فرستادن طفل به پرورشگاه مناسب مواظبت از كودكان شود. هنگام بررسي راه حل ها بايد توجه شود تا راه حل با تداوم پرورش طفل و تعلق قومي، ديني، فرهنگي، و لساني اش سازگار باشد.
ماده 21
آن كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون كه سيستم فرزند گيري(تبني) را به رسميت مي شناسند ويا آنرا اجازه ميدهند بايد بكوشند تا منافع عاليه طفل به بهترين صورت تامين شود كه عبا رت اند از:
(الف) تضمين اين كه فرزندگيري(تبني) تنها از سوي مقام با صلاحيت قابل اعتبار، در مطابقت با قوانين و لوايح جاري و متكي به معلومات قابل اعتماد منظور شده است و اين كه چنين فرزندگيري با در نظر داشت حالت طفل از نگاه والدين، خويشاوندان و سرپرست قانوني اش مجازدانسته شده و در صورت لزوم، اشخاص ذيدخل پس از مشورت هاي لازمه رضايت شانرا در زمينه فرزند گيري ابراز داشته اند؛
(ب) به رسميت شناختن فرستادن طفل به فرزندخوانده گي خارج كشور، درصورتيكه در كشور زاد گاهش نتوان اورا به فرزند خوانده گي يا فرزند ي خانواده يي گذاشت ويا در كشور زادگاهش مراقبت مناسب از او به هيچ نحوي ميسر نباشد؛
(ج) اطمينان حاصل كردن از ين امر كه طفلي كه به فرزند خوانده گي خارج كشور پذيرفته شده است از تامينات و سطح زنده گي همسان با اطفاليكه در داخل همان كشور به فرزند ي گرفته شده اند برخوردار باشد؛
(د) اتخاذ تمام تدابير مناسب جهت مطمئن شدن ازين امركه به فرزندي فرستادن به خارج كشور، براي آنهايي كه دراين موضوع دخيل اند متضمن عوايد پولي نا جايز نباشد؛
(ه) توسعه و تشويق اهداف مندرج اين ماده، در حالاتي كه مناسب باشد از طريق اتخاذ ترتيبات يا عقدموافقتنامه هاي دو جانبه يا چند ين جانيبه و تلاش در چهارچوب اين توافقات تايقين حاصل شود كه فرستادن كودك به فرزند خوانده گي در يك كشور ديگر توسط مقام و ارگان ذيصلاح صورت گرفته است.
ماده 22
1. كشور هاي متعهد اين كنوانسيون تدابيري در پيش مي گيرند تااطمينان حاصل شود طفلي كه در صدد در يافت موقف مهاجراست و يا در مطابقت با قوانين و مقررات جاري بين المللي يا ملي مهاجر شناخته شده است، چه تنها باشد چه توسط والدينش ويا كدام شخص ديگر ي همراهي شود، بابرخورداري از حقوق قابل تطبيقي كه در اين كنوانسيون ويا ساير قوانين در زمينه حقوق بشر تصريح شده اندو كشور مذكور آنرا تصويب كرده باشد، حمايت مناسب و كمك بشري دريافت ميكند.
2. به منظور تحقق هدف مندرج فقره فوق، كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون، به صوابديد خود، با ملل متحد وساير سازمان هاي صالحه بين الحكومتي، يا سازمان هاي غير حكومتي همكار ملل متحد، در زمينه كمك حمايت از چنين طفلي و در كاررديابي و جستجوي والدين و يا اعضاي ديگر خانوده طفل مهاجر و براي كسب اطلاعات لازم براي بهم پيوستن طفل با خانواده اش همكاري مي كنند . در مواردي كه والدين و يا اعضاي ديگر خانواده طفل پيدا نشوند براي طفل بايد عين همان حمايت و كمك هاي فراهم شود كه براساس اين كنوانسيون براي طفلي فراهمي مي شود كه به دليلي طور دايم يا موقت از كانون خانواده گي اش محروم شده باشد.
ماده 23
1. كشورهاي متعهد به اين كنوانسون مي پذيرند طفلي كه از لحاظ جسمي يا دماغي معيوب است بايد زنده گي كامل و آبر و مند داشته و در شرايطي حيات بسر برد كه در آن حيثيتش تامين باشد، احساس اتكا به نفسش رشد كند و سهمگيري فعالش در حيات اجتماعي تسهيل شود.
2. كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون حق طفل معيوب را براي برخوردارشدن از مراقبت هاي خاص به رسميت مي شناسند و در صورت موجوديت منابع، فراهم ساختن كمك هاي در خواست شده يي را كه مناسب به حال طفل بوده و باشرايط والدينش يا آنهايي كه مسوليت مراقبت از او را به دوش دار ند برابرباشد، تشويق وتضمين مي كنند.
3. با درك نيازمنديهاي خاص طفل معيوب، كمك هاي فراهم شده مطابق فقره2 اين ماده بايد، با نظر داشت منابع مالي والدين يا ساير اشخاصي كه از طفل مرا قبت مي كنند ، تاجايي كه ممكن است رايگان صورت گيرد و به گونه يي تنظيم شوند تا دسترسي موثر كودك معيوب را به تعليم و تربيه، كار آموزي، خدمات صحي، خدمات احياي مجدد، كاريابي و تفريح و استراحت تامين كند و طفل را توان ساز گاري كامل اجتماعي و تكامل فردي به شمول تعالي فرهنگي و معنوي بخشد.
4. كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون تبادله اطلاعات مناسب را در عرصه مراقبت هاي صحي و قايوي و معالجه طبي، رواني و جسمي طفل معيوب ، به شمول تهيه و نشر اطلاعات مربوط به شيو ه هاي توانبخشي مجدد، تعليم و تربيه و خدمات مسلكي به منظور افزايش ظرفيت ها و مهارت هاي كشور متعهدبه كنوانسيون دراين زمينه هامطابق به روحيه تعاون و همكار ي بين المللي توسعه مي دهند. درين زمينه به نيازمنديهاي كشور هاي روبه انكشاف توجه خاص صورت گيرد.
ماده 24
1. كشورهاي متعهدبه كنوانسيون حق طفل را براي برخوداري از بلند ترين معيارهاي صحي و تسهيلات در مان بيماري ها و توانبخشي مجدد سلامتي به رسميت مي شناسند. كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون مي كوشند تا هيچ طفلي از حقش براي دسترسي به اين گونه خدمات محروم نماند.
2. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون اجراي كامل اين حق را دنبال خواهند كرد و بخصوص تدابير مناسب ذيل را اتخاذ ميكنند:
(الف) كاهش در ميزان مرگ و مير هاي نوزادان و اطفال؛
(ب) فراهم كردن كمك هاي لازم طبي و مراقبت هاي طبي براي همه اطفال با تاكيد روي گسترش مراقبت هاي صحي اوليه؛
(ج) مبارزه در برابر بيماري و سوء تغذي، از جمله مبارزه در چهار چوب مراقبت هاي صحي اوليه از طريق كاربرد تكنالوژي هاي موجود و از طريق تهيه خوراك مقوي و آب پاك نوشيدني، با توجه به خطرات و تهديد هاي ناشي از آلوده گي محيط؛
(د) تضمين مراقبت هاي صحي قبل و بعد از ولادت براي مادران؛
(ه) تضمين اينكه همه گروه هاي اجتماعي، بخصوص والدين و اطفال به اطلا عات، آموزش و كمك در كار استفاده از دانش ابتدايي پيرامون صحت و تغذيه كودك، امتيازات شير مادر، نظافت و حفظ الصحه محيطي و جلوگيري از تصادمات دسترسي داشته باشند.
(و) توسعه مراقبت هاي صحي اوليه و قايوي، آموزش و خدمات و رهنماي تنظيم خانواده براي والدين.
3. كشور هاي متعهدبه كنوانسيون تمام تدابيري موثر و مناسب در جهت خاتمه بخشيدن به روش هاي سنتي زيان آور به صحت اطفال را در پيش مي گيرند.
4. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون متقبل مي شوند تا همكار بين المللي براي دستيابي تدريجي به تحقق كامل حقوق شناخته شده در اين ماده را تشويق كنند و انكشاف دهند. در اين راستا، توجه خاصي به نيازهاي كشور هاي كشورهاي در حال رشد به عمل خواهد آمد.
ماده 25
كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون حق طفلي را كه توسط مقامات ذيصلاح به منظور مراقبت، نگهداري يا درمان بيماري جسمي يا دماغي اش به محلي سپرده شده باشد، جهت اجراي بررسي نوبتي تداوي انجام شده و تمام قضاياي مربوط به سپرده شدنش را به رسميت مي شناسند.Ÿ
بقیه در آینده

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر