کاووس سیاووش
باغ بالا که قدامت تاریخی آن به دوره عبدالرحمن خان میرسد و نام باغ بالا و آسیاب پایین از همان دوره تا کنون ورد زبانهاست، با سبز شدن درختانش در این فصل بهار، زیبایی خاصی را اختیار کرده و از هوای صافی برخوردار میباشد؛ اما با وجود آنهم بی توجهی هایی از سوی نهاد های دولتی، مخصوصاً شاروالی یا شهرداری در زمینه نظافت و وضعیت تفریحگاه باغ در آن به چشم میخورد.
در این باغ سر سبز و تماشایی که همه خانواده ها برای تفریح و هواخوری مشتاق آمدن به آن استند متأسفانه تمام خوبی های سرسبزی و طراوت آن تحت الشعاع بی توجهی به شکل تفریحگاه آن قرار گرفته، چنانکه در این باغ سبز، سرک ها اکثراً به شکل کند و کپر و ویرانه است، کانتین های آبرومند برای سرویس غذا های سرد وجود ندارد، غذا های طبخ شده سماوار های روی بازاد آن از لذت و نظافت لازم برخوردار نیست، بخاطر تنویر سرکها چراغ ها نصب نشده، چوکی های سمنتی در اطراف و اکناف باغ به چشم نمیخورد، فواره های آب وجود ندارد، محلات مخصوص برای خانواده ها با شرایطی که در سایر کشور ها از نظر نظافت و فضای آرام آن مد نظر گرفته میشود وجود ندارد، پارک وسایط به موتر های کسانی که به تفریح به باغ می آیند وجود ندارد، تدابیر امنیتی لازم به چشم نمیخورد، چمن ها و سبزه زار ها در میان باغ وجود ندارد، زباله دانی بخاطر انداختن مواد اضافی به چشم نمیخورد، بیت الخلاء به مقایسه باغ خیلی کم است و اصلاً از نظافت لازم هم برخوردار نیست، دیزاین و دیکور یک منطقه تفریحی و تماشایی با استفاده از تجارب سایر کشور ها در باغ تطبیق نشده که با این حال با وجود درختان سبز این باغ بیشتر به یک قلعه ویرانه شباهت دارد.
لازمست شهرداری، موسسات محیط زیست، اداره ملی محیط زیست و موسساتی که به حفظ آثار تاریخی مصروف اند دست به دست هم داده نقشه تیپیک یک باغ کهن را در این باغ و در جوار هوتلی که در آن از چهار گوشه جهان میهمانان اقامت دارند تطبیق کنند.
وضعیت اسفبار این باغ قبل از آنکه مردم شهر کابل را ناراحت بسازد مایه شرمساری و بی کفایتی مسوولان میباشد چون میهمانان خارجی که در هوتل انترکانتیننتل اقامت دارند و یا به هوتل باغ بالا می آیند از دیدن سرکهای کند و کپر، محیط آلوده به کثافات و نبود حد اقل معیار های یک تفریحگاه در این باغ شاید به ریش مسوولان و بزرگان مملکت بخندند و بگویند که چه مسوولان بی استعدادی! چون بازسازی و توجه به اکمالات مادی و تخنیکی این باغی که نام آن در کتاب های تاریخ درج شده نه پول زیاد میخواهد، نه تخصص زیاد و نه عقل زیاد، فقط یک شاروال دلسوز، یک آمر اداره محیط زیست دلسوز، یک آمر اداره حفظ آثار تاریخی دلسوز و یک آمر موسسه یی که برای سرسبزی کار میکند؛ اگر حد اقل برای تفریح ساعتی در هوتل این باغ بنشینند شاید از امکانات محدود و اولی اداره شان بتوانند این باغ را به یکی از زیباترین تفریحگاه های کشور مبدل سازند.
در این باغ سر سبز و تماشایی که همه خانواده ها برای تفریح و هواخوری مشتاق آمدن به آن استند متأسفانه تمام خوبی های سرسبزی و طراوت آن تحت الشعاع بی توجهی به شکل تفریحگاه آن قرار گرفته، چنانکه در این باغ سبز، سرک ها اکثراً به شکل کند و کپر و ویرانه است، کانتین های آبرومند برای سرویس غذا های سرد وجود ندارد، غذا های طبخ شده سماوار های روی بازاد آن از لذت و نظافت لازم برخوردار نیست، بخاطر تنویر سرکها چراغ ها نصب نشده، چوکی های سمنتی در اطراف و اکناف باغ به چشم نمیخورد، فواره های آب وجود ندارد، محلات مخصوص برای خانواده ها با شرایطی که در سایر کشور ها از نظر نظافت و فضای آرام آن مد نظر گرفته میشود وجود ندارد، پارک وسایط به موتر های کسانی که به تفریح به باغ می آیند وجود ندارد، تدابیر امنیتی لازم به چشم نمیخورد، چمن ها و سبزه زار ها در میان باغ وجود ندارد، زباله دانی بخاطر انداختن مواد اضافی به چشم نمیخورد، بیت الخلاء به مقایسه باغ خیلی کم است و اصلاً از نظافت لازم هم برخوردار نیست، دیزاین و دیکور یک منطقه تفریحی و تماشایی با استفاده از تجارب سایر کشور ها در باغ تطبیق نشده که با این حال با وجود درختان سبز این باغ بیشتر به یک قلعه ویرانه شباهت دارد.
لازمست شهرداری، موسسات محیط زیست، اداره ملی محیط زیست و موسساتی که به حفظ آثار تاریخی مصروف اند دست به دست هم داده نقشه تیپیک یک باغ کهن را در این باغ و در جوار هوتلی که در آن از چهار گوشه جهان میهمانان اقامت دارند تطبیق کنند.
وضعیت اسفبار این باغ قبل از آنکه مردم شهر کابل را ناراحت بسازد مایه شرمساری و بی کفایتی مسوولان میباشد چون میهمانان خارجی که در هوتل انترکانتیننتل اقامت دارند و یا به هوتل باغ بالا می آیند از دیدن سرکهای کند و کپر، محیط آلوده به کثافات و نبود حد اقل معیار های یک تفریحگاه در این باغ شاید به ریش مسوولان و بزرگان مملکت بخندند و بگویند که چه مسوولان بی استعدادی! چون بازسازی و توجه به اکمالات مادی و تخنیکی این باغی که نام آن در کتاب های تاریخ درج شده نه پول زیاد میخواهد، نه تخصص زیاد و نه عقل زیاد، فقط یک شاروال دلسوز، یک آمر اداره محیط زیست دلسوز، یک آمر اداره حفظ آثار تاریخی دلسوز و یک آمر موسسه یی که برای سرسبزی کار میکند؛ اگر حد اقل برای تفریح ساعتی در هوتل این باغ بنشینند شاید از امکانات محدود و اولی اداره شان بتوانند این باغ را به یکی از زیباترین تفریحگاه های کشور مبدل سازند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر