وضعیت اطفال افغانستان در روز جهانی طفل نوشته: احمد کاووس سیاووش
3 شنبه 1 جون مصادف است به روز طفل. حقوق اطفال در کنوانسیون جهانی حقوق طفل در نزدهم نومبر سال 1989 به تصویب رسیده که در آن برخی حقوق اطفال این ها میباشد:
- اطفال باید درس بخوانند
- اطفال باید صحتمند باشند
- اطفال باید تفریح نموده بتوانند
- اطفال باید مورد خشونت قرار نگیرند
- اطفال باید سپورت نمایند
- اطفال باید مورد محبت خانواده و اجتماع قرار بگیرند
برادران و خواهران بیایید ببینیم اطفال افغانستان در چه وضعیت قرار دارند:
1- دروازه های مکاتب در بسیاری ولایات به روی اطفال مسدود میباشد.
2- عده از اطفال نان آور فامیل شان بوده به کار های طاقت فرسا مشغول اند.
3- اطفال به خاطر مشکلات اقتصادی فامیل ها و شرایط نا گوار زیست اکثراً در بهار به مریضی اسهال و در زمستان به مریضی سینه و بغل دچار اند.
4- در بسیاری خانواده ها با اطفال والدین و اقارب از خشونت کار میگیرند.
5- اطفال اکثراً میدان بازی ندارند.
6- اطفال در مناطق جنگی قربانی ماین و مواد منفجر نا شده میشود.
7- تاجران وسایل جنگی را به صفت وسایل بازی به اطفال از خارج وارد میکند.
8- به اکثر اطفال تشناب سر و جان شستن در خانه ها وجود ندارد.
9- مسایل تعلیمی و تربیتی از طریق رسانه های صوتی، تصویری و چاپی برای اطفال کمتر نشر میشود.
10- فلم های تربیتی مخصوص اطفال از طریق تلویزیون ها نمایش داده نمیشود.
11- پارک های تفریحی به اطفال کمتر وجود دارد.
12- وزرا، رؤسا و والیان با اطفال ملاقات نمیکنند و مشکلات شان را نمیپرسند.
13- بعضی اطفال در جمع آوری مواد مخدر گماشته میشوند.
بزرگان گفته اند که «فردای یک مملکت وابسته با آنست که امروز اطفال چگونه تربیه میشوند» بنابران از بزرگان مملکت میخواهیم به تعلیم و تربیه اطفال توجه کنند.
3 شنبه 1 جون مصادف است به روز طفل. حقوق اطفال در کنوانسیون جهانی حقوق طفل در نزدهم نومبر سال 1989 به تصویب رسیده که در آن برخی حقوق اطفال این ها میباشد:
- اطفال باید درس بخوانند
- اطفال باید صحتمند باشند
- اطفال باید تفریح نموده بتوانند
- اطفال باید مورد خشونت قرار نگیرند
- اطفال باید سپورت نمایند
- اطفال باید مورد محبت خانواده و اجتماع قرار بگیرند
برادران و خواهران بیایید ببینیم اطفال افغانستان در چه وضعیت قرار دارند:
1- دروازه های مکاتب در بسیاری ولایات به روی اطفال مسدود میباشد.
2- عده از اطفال نان آور فامیل شان بوده به کار های طاقت فرسا مشغول اند.
3- اطفال به خاطر مشکلات اقتصادی فامیل ها و شرایط نا گوار زیست اکثراً در بهار به مریضی اسهال و در زمستان به مریضی سینه و بغل دچار اند.
4- در بسیاری خانواده ها با اطفال والدین و اقارب از خشونت کار میگیرند.
5- اطفال اکثراً میدان بازی ندارند.
6- اطفال در مناطق جنگی قربانی ماین و مواد منفجر نا شده میشود.
7- تاجران وسایل جنگی را به صفت وسایل بازی به اطفال از خارج وارد میکند.
8- به اکثر اطفال تشناب سر و جان شستن در خانه ها وجود ندارد.
9- مسایل تعلیمی و تربیتی از طریق رسانه های صوتی، تصویری و چاپی برای اطفال کمتر نشر میشود.
10- فلم های تربیتی مخصوص اطفال از طریق تلویزیون ها نمایش داده نمیشود.
11- پارک های تفریحی به اطفال کمتر وجود دارد.
12- وزرا، رؤسا و والیان با اطفال ملاقات نمیکنند و مشکلات شان را نمیپرسند.
13- بعضی اطفال در جمع آوری مواد مخدر گماشته میشوند.
بزرگان گفته اند که «فردای یک مملکت وابسته با آنست که امروز اطفال چگونه تربیه میشوند» بنابران از بزرگان مملکت میخواهیم به تعلیم و تربیه اطفال توجه کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر