دسامبر 31, 2014
شماره ( 207) چهارشنبه ( 10 ) جدی ( 1393) / ( 31 ) دسمبر ( 2014)
پیک نامه می آورد، بخوانید!
پیک نامه می آورد، بخوانید!
۱۳۹۳ دی ۹, سه‌شنبه
کتاب‌درمانی در بیمارستان کودکان لاس آنجلس
دسامبر 31, 2014
شماره ( 207) چهارشنبه ( 10 ) جدی ( 1393) / ( 31 ) دسمبر ( 2014)
برگردان: شهرزاد فتوحی
برنامه‌ی درمانی «شفای راستین» برنامه‌ی درمانی چند‌جانبه‌ای است که از کتاب برای حرف زدن با بچه‌ها در سطح خودشان و به زبانی که به‌خوبی دریابند استفاده می‌کند.
کتاب‌هایی که به دقت بررسی و انتخاب شده‌اند در «کتابخانه درمانی» گردآوری شده‌اند و در اختیار بیماران قرار داده می‌شوند.
کارکنان بیمارستان کتاب‌های این کتابخانه را به دقت مطالعه می‌کنند تا بچه‌هایی را که بستری می‌شوند بهتر درک کنند و در برخورد با مسائل روزمره‌ای که رودروی آنها قرار دارد مهارت پیدا کنند، مسائلی مانند افسردگی، حسادت خواهر و برادر‌ها، احساس گناه یا ترس از زشت شدن، زندگی با معلولیت‌های همیشگی و مرگ و سوگ.
بیش از ۸۰۰ عنوان کتاب این کتابخانه را با توجه به نیاز‌های ویژه هر کودک پزشکان و مددکاران و روانکاوان برگزیده‌‌اند. با مطالعه این کتاب‌ها بیماران در دوران بستری بودن شان به توانایی و شجاعت و امید دست پیدا می‌کنند. کارکنان برنامه «شفای راستین» همراه با مددکاران متخصصان تربیت کودک و کارشناسان بهداشت روانی این کتاب‌های درمانگرانه را برای کودکان می‌خوانند.
موضوعات این کتاب‌ها معمولاً راه به سوی گفتگوی‌هایی در مورد ترس‌ها و نگرانی‌هایی کودک می‌گشاید، گفتگو‌هایی که در حالت عادی ممکن نبود که کودک از آنها حرفی به میان آورد. این گفتگو‌ها به گروه درمان‌گران امکان پشتیبانی از بیماران و یاری آنها در راه رفع این هراس‌ها و نگرانی را فراهم می‌کند.
چگونه برنامه « شفای راستین» به درمان کودکان کمک می کند؟
کودک هشت ساله‌ای دلش نمی‌خواهد برای شروع شیمی‌درمانی موهای سرش را از ته بزند. مددکار برای او داستان «کلاه‌های کتی» را می‌خواند. داستان درباره کودکی است که در‌می‌یابد پس از درمان مو‌هایش دوباره در‌می‌آیند. در پایان داستان کودک مدد‌جو می گوید:»من هم حاضرم موهایم را بزنم».
فرم درخواستی برای کتاب درمانی در این بیمارستان وجود دارد که پدر و مادر کودک یا کارکنان بیمارستان می توانند آن را پر کرده و برای کارشناس کتاب درمانی بفرستند. در این فرم، اطلاعاتی درباره وضعیت کودک، سن و شرایط خانوادگی او و نوع نیاز او برای کتاب درمانی پرسیده شده که باید پر شود.
کتابخانه درمانی بیماران
کتابخانه‌ی مرکزی آن بیش از هزار عنوان کتاب ویژه کودکان دارد که در دفتر کمک‌های داوطلبانه نگهداری می‌شود.
داوطلب‌های کتابخوانی
گروه « شفای راستین» همچنین داوطلبانی را برای کتابخوانی برای کودکان بیماری که نمی‌توانند از بستر بیرون بیایند تربیت می‌کند.
کتاب‌رسانی
کارکنان بیمارستان یکی از میز‌های چرخ‌دار را با کاغذ و چوب و روبان به صورت گاو بامزه ای درست کردند و دور گردنش زنگو‌له‌ای انداخته‌اند. این چرخ‌دستی متحرک به همه گروه‌های سنی از کودکان تا نوجوانان در بیمارستان کتاب می‌رساند
برگردان: شهرزاد فتوحی
برنامه‌ی درمانی «شفای راستین» برنامه‌ی درمانی چند‌جانبه‌ای است که از کتاب برای حرف زدن با بچه‌ها در سطح خودشان و به زبانی که به‌خوبی دریابند استفاده می‌کند.
کتاب‌هایی که به دقت بررسی و انتخاب شده‌اند در «کتابخانه درمانی» گردآوری شده‌اند و در اختیار بیماران قرار داده می‌شوند.
کارکنان بیمارستان کتاب‌های این کتابخانه را به دقت مطالعه می‌کنند تا بچه‌هایی را که بستری می‌شوند بهتر درک کنند و در برخورد با مسائل روزمره‌ای که رودروی آنها قرار دارد مهارت پیدا کنند، مسائلی مانند افسردگی، حسادت خواهر و برادر‌ها، احساس گناه یا ترس از زشت شدن، زندگی با معلولیت‌های همیشگی و مرگ و سوگ.
بیش از ۸۰۰ عنوان کتاب این کتابخانه را با توجه به نیاز‌های ویژه هر کودک پزشکان و مددکاران و روانکاوان برگزیده‌‌اند. با مطالعه این کتاب‌ها بیماران در دوران بستری بودن شان به توانایی و شجاعت و امید دست پیدا می‌کنند. کارکنان برنامه «شفای راستین» همراه با مددکاران متخصصان تربیت کودک و کارشناسان بهداشت روانی این کتاب‌های درمانگرانه را برای کودکان می‌خوانند.
موضوعات این کتاب‌ها معمولاً راه به سوی گفتگوی‌هایی در مورد ترس‌ها و نگرانی‌هایی کودک می‌گشاید، گفتگو‌هایی که در حالت عادی ممکن نبود که کودک از آنها حرفی به میان آورد. این گفتگو‌ها به گروه درمان‌گران امکان پشتیبانی از بیماران و یاری آنها در راه رفع این هراس‌ها و نگرانی را فراهم می‌کند.
چگونه برنامه « شفای راستین» به درمان کودکان کمک می کند؟
کودک هشت ساله‌ای دلش نمی‌خواهد برای شروع شیمی‌درمانی موهای سرش را از ته بزند. مددکار برای او داستان «کلاه‌های کتی» را می‌خواند. داستان درباره کودکی است که در‌می‌یابد پس از درمان مو‌هایش دوباره در‌می‌آیند. در پایان داستان کودک مدد‌جو می گوید:»من هم حاضرم موهایم را بزنم».
فرم درخواستی برای کتاب درمانی در این بیمارستان وجود دارد که پدر و مادر کودک یا کارکنان بیمارستان می توانند آن را پر کرده و برای کارشناس کتاب درمانی بفرستند. در این فرم، اطلاعاتی درباره وضعیت کودک، سن و شرایط خانوادگی او و نوع نیاز او برای کتاب درمانی پرسیده شده که باید پر شود.
کتابخانه درمانی بیماران
کتابخانه‌ی مرکزی آن بیش از هزار عنوان کتاب ویژه کودکان دارد که در دفتر کمک‌های داوطلبانه نگهداری می‌شود.
داوطلب‌های کتابخوانی
گروه « شفای راستین» همچنین داوطلبانی را برای کتابخوانی برای کودکان بیماری که نمی‌توانند از بستر بیرون بیایند تربیت می‌کند.
کتاب‌رسانی
کارکنان بیمارستان یکی از میز‌های چرخ‌دار را با کاغذ و چوب و روبان به صورت گاو بامزه ای درست کردند و دور گردنش زنگو‌له‌ای انداخته‌اند. این چرخ‌دستی متحرک به همه گروه‌های سنی از کودکان تا نوجوانان در بیمارستان کتاب می‌رساند
۱۳۹۳ دی ۳, چهارشنبه
صفحه اطفال بقلم خود اطفال
دسامبر 24, 2014
شماره ( 206 ) چهارشنبه ( 3 ) جدی ( 1393) / ( 24) دسمبر ( 2014)
پیک نامه می آورد ، بخوانید!
پیک نامه می آورد ، بخوانید!
خلاقیت در کودکان با تشویق رشد می کند
دسامبر 24, 2014
شماره ( 206 ) چهارشنبه ( 3 ) جدی ( 1393) / ( 24) دسمبر ( 2014)
نویسنده : اعظم بهرامی تتماج
خلاقیت، شکل کنترل شده تخیل است. در تعریف خلاقیت آمده است: خلاقیت، نوعی توانمندی و استعداد یا نیروی خدادادی است که در نهاد انسان به ودیعه گذاشته شده است و باید با کمک عناصر محیطی مناسب از صورت بالفعل به بالقوه درآید. خلاقیت به دلیل نتایجی که در بر دارد، به کار برده می‌شود، این نتیجه نهایی، معمولاشکلی به خود می‌گیرد که دیگران نیز می‌توانند آن را ببینند. به واسطه خلاقیت فرد می‌تواند به پیشرفت‌های بیشتری دست پیدا کند. خلاقیت، در اوایل زندگی و ابتدا در بازی کودک ظاهر می‌شود و به تدریج در جنبه‌های دیگر زندگی از قبیل کار، مدرسه، فعالیت‌های تفریحی و مشاغل تجلی می‌کند. در این مجال سعی داریم مطالبی هرچند مختصر در مورد خلاقیت کودکان مطرح کنیم.
نقش خانواده در بروز خلاقیت در کودکان چیست؟
اولین و مهم‌ترین پایگاهی که می‌تواند در پرورش خلاقیت بسیار مؤثر باشد خانواده است و مهم‌ترین عوامل در این ارتباط، والدین هستند و در این میان مادر، نقشی اساسی در تربیت فرزندان دارد. همان طوری که می دانید سه چهارم شخصیت کودک قبل از شش سالگی شکل می‌گیرد و کودک در این مدت در خانواده است و معلمش مادر اوست. پدر نیز در این زمینه می‌تواند جو آزادمنشی یا استعدادی ایجاد کند و از نظر مالی وسایل مورد نیاز را برای بروز خلاقیت فراهم کند. بنابراین والدین نقش مهمی در این زمینه دارند و می‌توانند در خصوصیات شخصیتی، جسمی، احساسی، ذهنی، عاطفی و فرهنگی و بخصوص در جنبه خلاقیت کودک اثرات مثبت و منفی بگذارند.
روش‌های پرورش خلاقیت کدام است؟
۱- حس کنجکاوی در کودکان را پرورش دهید، برای تحقق این امر هیچ چیز مانند: پاسخ‌های صحیح و مناسب به پرسش‌های او مؤثر نیست.
۲- والدین و مربیان، نه تنها درباره امور مربوط به کودک، بلکه باید درباره امورخانه و مدرسه نیز از او نظرخواهی کنند.
۳- به عقاید جدید و تازه کودکان احترام بگذارید، زیرا تشویق کودکان به ابراز عقاید جدید می‌تواند در رشد خلاقیت آنها مؤثر واقع شود.
۴- از کودکان بخواهید که اشیاء و امور نیمه تمام را تکمیل کنند. برای او اسباب بازی‌هایی که خودش بتواند آنها را به یکدیگر متصل کند و با آنها مدل‌های مختلف خلق کند، بخرید.
۵- کودکان برای خلاق شدن به تشویق و ترغیب نیاز دارند و انتقاد مانع خلاقیت آنان می‌شود.
۶- وجود مواد گوناگون مثل کاغذ، سرش و … برای تحرک خلاقیت در کودکان ضرورت دارد.
۷- تدارک محیط آرام برای استراحت و تفکر و بروز خلاقیت و جلوگیری از دخالت عوامل مزاحم و تخریب کننده حائز اهمیت است.
۸- والدینی که حامی افراطی و انحصاری فرزند خود نیستند طبعاً او را به استقلال و اتکا به خویش تشویق خواهند کرد و این دو تأثیر بیشتری در خلاقیت دارند.
۹- یکی دیگر از جلوه‌های خلاقیت، داستان گویی است. کودکان خلاق در انتخاب و بیان داستان موفقیت بیشتری دارند و بیشتر می‌توانند توجه شنوندگان را جلب کنند.
۱۰- روش آزاد منشانه و آسان گیر در پرورش کودکان در خانه و مدرسه خلاقیت را تسریع می‌کند، در صورتی که سختگیری از آن جلوگیری می‌کند.
۱۱- از ویژگی‌های افراد خلاق شوخ طبعی است، شوخ طبعی به این معناست که فرد مسائل بی ربط و نامناسب را که برخلاف آداب معمول است به هم مربوط می‌سازد. بنابراین باید آن را تقویت و تأیید نمود.
۱۲- از مسائل مهم خلاقیت داشتن نگرشی متفاوت است. فرد خلاق به دنبال جنبه‌های جدیدی است. تغییر نقش از روش‌های مؤثر در خلاقیت است، مثلاجا به جایی نقش‌هاست. والدین کودک می‌توانند نقش‌ها را تغییر داده و اندیشه‌های جدیدی به وجود آورند
نویسنده : اعظم بهرامی تتماج
خلاقیت، شکل کنترل شده تخیل است. در تعریف خلاقیت آمده است: خلاقیت، نوعی توانمندی و استعداد یا نیروی خدادادی است که در نهاد انسان به ودیعه گذاشته شده است و باید با کمک عناصر محیطی مناسب از صورت بالفعل به بالقوه درآید. خلاقیت به دلیل نتایجی که در بر دارد، به کار برده می‌شود، این نتیجه نهایی، معمولاشکلی به خود می‌گیرد که دیگران نیز می‌توانند آن را ببینند. به واسطه خلاقیت فرد می‌تواند به پیشرفت‌های بیشتری دست پیدا کند. خلاقیت، در اوایل زندگی و ابتدا در بازی کودک ظاهر می‌شود و به تدریج در جنبه‌های دیگر زندگی از قبیل کار، مدرسه، فعالیت‌های تفریحی و مشاغل تجلی می‌کند. در این مجال سعی داریم مطالبی هرچند مختصر در مورد خلاقیت کودکان مطرح کنیم.
نقش خانواده در بروز خلاقیت در کودکان چیست؟
اولین و مهم‌ترین پایگاهی که می‌تواند در پرورش خلاقیت بسیار مؤثر باشد خانواده است و مهم‌ترین عوامل در این ارتباط، والدین هستند و در این میان مادر، نقشی اساسی در تربیت فرزندان دارد. همان طوری که می دانید سه چهارم شخصیت کودک قبل از شش سالگی شکل می‌گیرد و کودک در این مدت در خانواده است و معلمش مادر اوست. پدر نیز در این زمینه می‌تواند جو آزادمنشی یا استعدادی ایجاد کند و از نظر مالی وسایل مورد نیاز را برای بروز خلاقیت فراهم کند. بنابراین والدین نقش مهمی در این زمینه دارند و می‌توانند در خصوصیات شخصیتی، جسمی، احساسی، ذهنی، عاطفی و فرهنگی و بخصوص در جنبه خلاقیت کودک اثرات مثبت و منفی بگذارند.
روش‌های پرورش خلاقیت کدام است؟
۱- حس کنجکاوی در کودکان را پرورش دهید، برای تحقق این امر هیچ چیز مانند: پاسخ‌های صحیح و مناسب به پرسش‌های او مؤثر نیست.
۲- والدین و مربیان، نه تنها درباره امور مربوط به کودک، بلکه باید درباره امورخانه و مدرسه نیز از او نظرخواهی کنند.
۳- به عقاید جدید و تازه کودکان احترام بگذارید، زیرا تشویق کودکان به ابراز عقاید جدید می‌تواند در رشد خلاقیت آنها مؤثر واقع شود.
۴- از کودکان بخواهید که اشیاء و امور نیمه تمام را تکمیل کنند. برای او اسباب بازی‌هایی که خودش بتواند آنها را به یکدیگر متصل کند و با آنها مدل‌های مختلف خلق کند، بخرید.
۵- کودکان برای خلاق شدن به تشویق و ترغیب نیاز دارند و انتقاد مانع خلاقیت آنان می‌شود.
۶- وجود مواد گوناگون مثل کاغذ، سرش و … برای تحرک خلاقیت در کودکان ضرورت دارد.
۷- تدارک محیط آرام برای استراحت و تفکر و بروز خلاقیت و جلوگیری از دخالت عوامل مزاحم و تخریب کننده حائز اهمیت است.
۸- والدینی که حامی افراطی و انحصاری فرزند خود نیستند طبعاً او را به استقلال و اتکا به خویش تشویق خواهند کرد و این دو تأثیر بیشتری در خلاقیت دارند.
۹- یکی دیگر از جلوه‌های خلاقیت، داستان گویی است. کودکان خلاق در انتخاب و بیان داستان موفقیت بیشتری دارند و بیشتر می‌توانند توجه شنوندگان را جلب کنند.
۱۰- روش آزاد منشانه و آسان گیر در پرورش کودکان در خانه و مدرسه خلاقیت را تسریع می‌کند، در صورتی که سختگیری از آن جلوگیری می‌کند.
۱۱- از ویژگی‌های افراد خلاق شوخ طبعی است، شوخ طبعی به این معناست که فرد مسائل بی ربط و نامناسب را که برخلاف آداب معمول است به هم مربوط می‌سازد. بنابراین باید آن را تقویت و تأیید نمود.
۱۲- از مسائل مهم خلاقیت داشتن نگرشی متفاوت است. فرد خلاق به دنبال جنبه‌های جدیدی است. تغییر نقش از روش‌های مؤثر در خلاقیت است، مثلاجا به جایی نقش‌هاست. والدین کودک می‌توانند نقش‌ها را تغییر داده و اندیشه‌های جدیدی به وجود آورند
۱۳۹۳ آذر ۲۵, سه‌شنبه
اسپ درمانی کودکان
d in نونهالان, کودکان, اطفال و جوانان, اطفال و جوانان, اطفال و جوانان | Leave a Comment »
دسامبر 17, 2014
شماره ( 205) چهارشنبه ( 26) قوس ( 1393) / ( 17) دسمبر ( 2014)
صفحه اطفال بقلم خود اطفال
دسامبر 17, 2014
شماره ( 205) چهارشنبه ( 26) قوس ( 1393) / ( 17) دسمبر ( 2014)
پیک نامه می آورد، بخوانید!
پیک نامه می آورد، بخوانید!
۱۳۹۳ آذر ۱۸, سه‌شنبه
صفحه اطفال بقلم خود اطفال
دسامبر 10, 2014
شماره( 204) چهارشنبه ( 19 ) قوس ( 1393) / ( 10) دسمبر ( 2014)
پیک نامه می آورد، بخوانید!
پیک نامه می آورد، بخوانید!
نکاتی که در سلوک با کودک آنرا باید جداً مدنظر داشت
دسامبر 10, 2014
شماره( 204) چهارشنبه ( 19 ) قوس ( 1393) / ( 10) دسمبر ( 2014)
- به قولهایی که به کودک می دهید کاملا مقید باشید ! چه در تنبیه ، چه در تشویق .
– به دعوا های دو کودک نباید اهمیت ویژه نشان داد . چون آن را مهم تر جلوه می دهد و آنها حساس تر می شوند .
– تا می توانیم اشکالات و عیب های کودک را نبینیم ! اگر قرار شد نبینیم و توجه نشان ندهیم ، هیچ اهمیتی ندهیم چه با نگاه و یا حرکات صورت و … .
– بچه باید بچگی کند ، نه اینکه به صنف زبان برود ! دقت شود که صنف های اضافی و تقویتی برای بعد از 11 سالگی است .
– بچه های پیش فعال و اکتیو را باید به کارهای عملی مثل بستن پیچ و مهره و یا باز کردن سرپیچ لامپ و … انداخت.
– اگر فرزندتان برادر یا خواهر کوچکش را می زند ، مسئولیت آنها را به او بده و برای این کار برایش پاداش قائل شو .
– در مراحل تربیت همیشه نباید توقع پاسخ مثبت داشت . کودک در نوسان است .
– هیچ گاه بین کارتون دلخواه کودک ، برنامه را قطع نکن !
– زیاد به کودک دستور نده ، اما گاهی هم او را به کار بینداز .
– کودک باید صاف تلویزیون تماشا کند . صدای تلویزیون کم باشد تا گوشهایش به صداها حساس شود . شاید نیاز بود در عبور از خیابان صدای بوق ها را خوب بشنود تا بیشتر مراقب باشد .
– بازی هایی که ابهت تو را می شکند و برخورد های فیزیکی دارد را با کودک انجام نده . اما بسیار خوش اخلاق باش.
– به صحبت های کودک گوش کن . کودک پر حرف است !
– جدی و با ابهت از کودک چیزی بخواه یا دستور بده .
– کودک حواس پرت است و گاهی هم بی توجه . ابتدا توجهش را جلب کن تا به تو نگاه کند ، بعد با او صحبت کن .
– در بازی های مسابقه ای سعی کن بازنده تو باشی .
– جملات دستوری را نباید پرسشی گفت . مثل : جایت را جمع کردی ؟
– به کودک (زنگ زنگی) باید بی اعتنایی کرد .
– دو چیز برای بچه آرامش بخش است : صدای آب و صدای جیرجیرک .
– کودک را در مسائل خودش درگیر کنید . مثل : بکس اش، کفشش ، مدرسه اش و … .
– سعی شود صبحانه کودک شامل : شیر گلاب ، عسل ، خامه تزئین شده ، نان جو ، عدسی و آن چیزی که او دوست دارد باشد .
– اگر کودک در خواب راه می رود :
1- راه های خروج را ببندیم
2- از آژیر خطر با حسگر عبور استفاده کنیم
3- مکان خوابش را عوض کنیم.
– بازی شغل کودک است !
– برای هر رفتار بد ابتدا یک جایگزین پیدا کن ، بعد او را نهی کن ! اول شکلات را بده ، بعد چاقو را از او بگیر !
– اگر کودک شب ادراری دارد، روزها قبل از رفتن به دستشویی او را به نگه داشتن چند ثانیه ای تمرین دهیم تا مثانه اش تقویت شود.Ÿ
انترنت
- به قولهایی که به کودک می دهید کاملا مقید باشید ! چه در تنبیه ، چه در تشویق .
– به دعوا های دو کودک نباید اهمیت ویژه نشان داد . چون آن را مهم تر جلوه می دهد و آنها حساس تر می شوند .
– تا می توانیم اشکالات و عیب های کودک را نبینیم ! اگر قرار شد نبینیم و توجه نشان ندهیم ، هیچ اهمیتی ندهیم چه با نگاه و یا حرکات صورت و … .
– بچه باید بچگی کند ، نه اینکه به صنف زبان برود ! دقت شود که صنف های اضافی و تقویتی برای بعد از 11 سالگی است .
– بچه های پیش فعال و اکتیو را باید به کارهای عملی مثل بستن پیچ و مهره و یا باز کردن سرپیچ لامپ و … انداخت.
– اگر فرزندتان برادر یا خواهر کوچکش را می زند ، مسئولیت آنها را به او بده و برای این کار برایش پاداش قائل شو .
– در مراحل تربیت همیشه نباید توقع پاسخ مثبت داشت . کودک در نوسان است .
– هیچ گاه بین کارتون دلخواه کودک ، برنامه را قطع نکن !
– زیاد به کودک دستور نده ، اما گاهی هم او را به کار بینداز .
– کودک باید صاف تلویزیون تماشا کند . صدای تلویزیون کم باشد تا گوشهایش به صداها حساس شود . شاید نیاز بود در عبور از خیابان صدای بوق ها را خوب بشنود تا بیشتر مراقب باشد .
– بازی هایی که ابهت تو را می شکند و برخورد های فیزیکی دارد را با کودک انجام نده . اما بسیار خوش اخلاق باش.
– به صحبت های کودک گوش کن . کودک پر حرف است !
– جدی و با ابهت از کودک چیزی بخواه یا دستور بده .
– کودک حواس پرت است و گاهی هم بی توجه . ابتدا توجهش را جلب کن تا به تو نگاه کند ، بعد با او صحبت کن .
– در بازی های مسابقه ای سعی کن بازنده تو باشی .
– جملات دستوری را نباید پرسشی گفت . مثل : جایت را جمع کردی ؟
– به کودک (زنگ زنگی) باید بی اعتنایی کرد .
– دو چیز برای بچه آرامش بخش است : صدای آب و صدای جیرجیرک .
– کودک را در مسائل خودش درگیر کنید . مثل : بکس اش، کفشش ، مدرسه اش و … .
– سعی شود صبحانه کودک شامل : شیر گلاب ، عسل ، خامه تزئین شده ، نان جو ، عدسی و آن چیزی که او دوست دارد باشد .
– اگر کودک در خواب راه می رود :
1- راه های خروج را ببندیم
2- از آژیر خطر با حسگر عبور استفاده کنیم
3- مکان خوابش را عوض کنیم.
– بازی شغل کودک است !
– برای هر رفتار بد ابتدا یک جایگزین پیدا کن ، بعد او را نهی کن ! اول شکلات را بده ، بعد چاقو را از او بگیر !
– اگر کودک شب ادراری دارد، روزها قبل از رفتن به دستشویی او را به نگه داشتن چند ثانیه ای تمرین دهیم تا مثانه اش تقویت شود.Ÿ
انترنت
۱۳۹۳ آذر ۱۲, چهارشنبه
آیا آموزش موسیقی کودکان را باهوش‌تر می‌کند؟
دسامبر 3, 2014
شماره(203) چهارشنبه (12) قوس 1393 / (3) دسمبر 2014
اغلب افراد از موسیقی لذت می‌برند و آن را شکلی از سرگرمی گذرا می‌داننداما برای افرادی که به طور جدی از دوران کودکی به تعلیم نواختن یک ساز می‌پردازند، تجربه موسیقی ممکن است چیزی بیشتر از این باشد. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که میان آموزش موسیقی در دوران کودکی و تقویت برخی توانایی‌های ذهنی دیگر ارتباط محکمی وجود دارد.در یکی از این تحقیقات در موسسه موسیقی و ذهن در دانشگاه مک‌مستر در کانادا، پژوهشگران گروهی از کودکان در سنین پیش از مدرسه را که درس موسیقی می‌گرفتند با کودکانی که به کلاس موسیقی نمی‌رفتند، مورد مقایسه قرار دادند. کودکانی که آموزش موسیقی دیده بودند، در پاسخ‌های مغزی قوی‌تری به شماری از آزمایش‌های تشخیص صدا نشان دادند.
این پژوهش بیانگر این بود که ظاهرا آموزش موسیقی باعث تغییر بخشی از قشر مغز می‌شود که مسئول شنوایی در کودکان است. اما آیا ممکن است آموزش موسیقی درکودکی تاثیر گسترده‌تری بر مغز داشته باشد، و نحوه تفکر وشناخت را تغییر دهد؟ بررسی فوق بر روی کودکان نشان داد حتی یک یا دو سال آموزش موسیقی براساس آزمایش‌هایی که تکانه‌های الکتریکی و مغناطیسی در مغز را ثبت می‌کنند، باعث تقویت حافظه و توجه می‌شود.
بنابراین تصور بر این است که آموزش موسیقی (نه لزوما گوش دادن منفعل به موسیقی) بر توجه و حافظه اثر می‌گذارد، و از طریق همین سازوکار ممکن است باعث یادگیری بهتر در شماری از حوزه‌های شناختی شود.دلیل این تاثیر آموزش موسیقی بر افزایش توانایی مغزی ممکن است این باشد که مهارت‌های حرکتی وشنوایی مورد نیاز برای نواختن یک ساز در یک ارکستر با دیگر افراد به شدت نیاز به توجه، حافظه و توانایی مهار سایر کنش‌ها دارد. تنها گوش دادن ساده به موسیقی موتسارت، یا هر موسیقی‌دان دیگری باعث بهبود توانایی توجه و حافظه نمی‌شود.
در یک بررسی دیگر که در دانشگاه هاروارد انجام شد، رابطه میان آموزش موسیقی در ابتدای کودکی و تقویت مهارت‌های حرکتی و شنوایی و همچنین بهبود در توانایی گفتاری و استدلال غیرشفاهی مشاهده شد.دانشمندان همچنین کشف کرده‌اند که تعلیم سازهای متفاوت باعث تاثیرگذاری بر نواحی متفاوتی از مغز می‌شود. تغییرات در مغزهای آوازخوانان در محل‌هایی اندکی متفاوت نسبت به تغییرات مغز نوازنده سازهای زهی یا کی‌برد رخ می‌دهد. رابطه میان آموزش موسیقی و کسب مهارت‌های زبانی در کودکانی دچار دیس‌لکسیا (اختلال خواندن) هستند، حتی بارزتر است. در این کودکان تعلیم موسیقی با تقویت مهارت‌های شنوایی ادراک موسیقی ممکن است برخی از نقصان در مهارت‌های زبانی را برطرف کند.
اگر کودکتان مشکل خواندن دارد
در یک بررسی دیگر که دردانشگاه اوهایو انجام شد، پژوهشگارن نشان دادند که آموزش موسیقی به کودکان باعث می‌شود که پاسخدهی شنوایی آنها به حد کودکی ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از آنها برسد. هرچند که لزوما ضریب هوشی یا خلاقیت آنها افزایش نمی‌یابد. به گفته این پژوهشگران هنگامی که فردی مرتبا به صدایی، به خصوص صدایی که مانند موسیقی یا گفتار، هارمونیک یا معنادار است، سلول‌های مغزی مربوط در پاسخدهی ترجیحی به این صداها در مقایسه با صداهای دیگر تقویت می‌شوند.
بر اساس یافته‌های این پژوهشگران تغییرات ناشی از گوش دادن مرتب موسیقی با بالارفتن سن افزایش می‌یابد، و بیش‌ترین افزایش در سنین ۱۰ تا ۱۳ سالگی مشاهده می‌شود. بنابراین احتمالا یک دوره حساس برای کسب مهارت‌های موسیقیایی و گفتاری وجود دارد.یک بررسی دیگر در دانشگاه تورونتو مستقیما به این موضوع پرداخت که آیا کسب توانایی موسیقیایی می‌تواند کودک را باهوش‌تر کند یا نه. انجام چنین ارزیابی‌های همیشه مشکل است، زیرا کنترل میزان تاثیر سایر عوامل موثر بر هوش مانند میزان درآمد یا تحصیلات والدین مشکل است.
با این وجود این تحقیق نشان داد صرفا گوش دادن به موسیقی دست کم در کوتاه‌مدت به توانایی فرد در انجام برخی از آزمون‌های شناختی کمک می‌کند. همچنین آموزش واقعی موسیقی درکودکان به موفقیت طولانی‌مدت‌تر آنها در انجام این آزمون‌ها می‌انجامد.Ÿ
اغلب افراد از موسیقی لذت می‌برند و آن را شکلی از سرگرمی گذرا می‌داننداما برای افرادی که به طور جدی از دوران کودکی به تعلیم نواختن یک ساز می‌پردازند، تجربه موسیقی ممکن است چیزی بیشتر از این باشد. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که میان آموزش موسیقی در دوران کودکی و تقویت برخی توانایی‌های ذهنی دیگر ارتباط محکمی وجود دارد.در یکی از این تحقیقات در موسسه موسیقی و ذهن در دانشگاه مک‌مستر در کانادا، پژوهشگران گروهی از کودکان در سنین پیش از مدرسه را که درس موسیقی می‌گرفتند با کودکانی که به کلاس موسیقی نمی‌رفتند، مورد مقایسه قرار دادند. کودکانی که آموزش موسیقی دیده بودند، در پاسخ‌های مغزی قوی‌تری به شماری از آزمایش‌های تشخیص صدا نشان دادند.
این پژوهش بیانگر این بود که ظاهرا آموزش موسیقی باعث تغییر بخشی از قشر مغز می‌شود که مسئول شنوایی در کودکان است. اما آیا ممکن است آموزش موسیقی درکودکی تاثیر گسترده‌تری بر مغز داشته باشد، و نحوه تفکر وشناخت را تغییر دهد؟ بررسی فوق بر روی کودکان نشان داد حتی یک یا دو سال آموزش موسیقی براساس آزمایش‌هایی که تکانه‌های الکتریکی و مغناطیسی در مغز را ثبت می‌کنند، باعث تقویت حافظه و توجه می‌شود.
بنابراین تصور بر این است که آموزش موسیقی (نه لزوما گوش دادن منفعل به موسیقی) بر توجه و حافظه اثر می‌گذارد، و از طریق همین سازوکار ممکن است باعث یادگیری بهتر در شماری از حوزه‌های شناختی شود.دلیل این تاثیر آموزش موسیقی بر افزایش توانایی مغزی ممکن است این باشد که مهارت‌های حرکتی وشنوایی مورد نیاز برای نواختن یک ساز در یک ارکستر با دیگر افراد به شدت نیاز به توجه، حافظه و توانایی مهار سایر کنش‌ها دارد. تنها گوش دادن ساده به موسیقی موتسارت، یا هر موسیقی‌دان دیگری باعث بهبود توانایی توجه و حافظه نمی‌شود.
در یک بررسی دیگر که در دانشگاه هاروارد انجام شد، رابطه میان آموزش موسیقی در ابتدای کودکی و تقویت مهارت‌های حرکتی و شنوایی و همچنین بهبود در توانایی گفتاری و استدلال غیرشفاهی مشاهده شد.دانشمندان همچنین کشف کرده‌اند که تعلیم سازهای متفاوت باعث تاثیرگذاری بر نواحی متفاوتی از مغز می‌شود. تغییرات در مغزهای آوازخوانان در محل‌هایی اندکی متفاوت نسبت به تغییرات مغز نوازنده سازهای زهی یا کی‌برد رخ می‌دهد. رابطه میان آموزش موسیقی و کسب مهارت‌های زبانی در کودکانی دچار دیس‌لکسیا (اختلال خواندن) هستند، حتی بارزتر است. در این کودکان تعلیم موسیقی با تقویت مهارت‌های شنوایی ادراک موسیقی ممکن است برخی از نقصان در مهارت‌های زبانی را برطرف کند.
اگر کودکتان مشکل خواندن دارد
در یک بررسی دیگر که دردانشگاه اوهایو انجام شد، پژوهشگارن نشان دادند که آموزش موسیقی به کودکان باعث می‌شود که پاسخدهی شنوایی آنها به حد کودکی ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از آنها برسد. هرچند که لزوما ضریب هوشی یا خلاقیت آنها افزایش نمی‌یابد. به گفته این پژوهشگران هنگامی که فردی مرتبا به صدایی، به خصوص صدایی که مانند موسیقی یا گفتار، هارمونیک یا معنادار است، سلول‌های مغزی مربوط در پاسخدهی ترجیحی به این صداها در مقایسه با صداهای دیگر تقویت می‌شوند.
بر اساس یافته‌های این پژوهشگران تغییرات ناشی از گوش دادن مرتب موسیقی با بالارفتن سن افزایش می‌یابد، و بیش‌ترین افزایش در سنین ۱۰ تا ۱۳ سالگی مشاهده می‌شود. بنابراین احتمالا یک دوره حساس برای کسب مهارت‌های موسیقیایی و گفتاری وجود دارد.یک بررسی دیگر در دانشگاه تورونتو مستقیما به این موضوع پرداخت که آیا کسب توانایی موسیقیایی می‌تواند کودک را باهوش‌تر کند یا نه. انجام چنین ارزیابی‌های همیشه مشکل است، زیرا کنترل میزان تاثیر سایر عوامل موثر بر هوش مانند میزان درآمد یا تحصیلات والدین مشکل است.
با این وجود این تحقیق نشان داد صرفا گوش دادن به موسیقی دست کم در کوتاه‌مدت به توانایی فرد در انجام برخی از آزمون‌های شناختی کمک می‌کند. همچنین آموزش واقعی موسیقی درکودکان به موفقیت طولانی‌مدت‌تر آنها در انجام این آزمون‌ها می‌انجامد.Ÿ
ما از باغ وحش شهر کابل دیدن کردیم
دسامبر 3, 2014
شماره(203) چهارشنبه (12) قوس 1393 / (3) دسمبر 2014
صفحه اطفال بقلم خود اطفال
گزارشگر : اناهیتا سیاووش متعلم صنف ششم
صفحه اطفال بقلم خود اطفال
گزارشگر : اناهیتا سیاووش متعلم صنف ششم
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
-
قصه های مثنوی معنوی به اطفال-دفتر دوم به کوشش محمد داود سیاووش از چاپ برآمد. طراح پشتی و صفحه آرای این مجموعه کاووس سیاووش و حروف نگاران...
-
کاووس سیاووش هنگامیکه در صنف چهارم لیسه عبدالهادی داوی در سال 1384 درس می‌خواند، در مصاحبه با خبرنگار «انیس» تحت عنوان «تشویق، راز ... -
به انتخاب: احمد کاووس سیاووش موشکی ره به جوال گندم داشت چشم خود را به مال مردم داشت روزکی در خیال حلوا شد سر کندوی آرد بالا شد در تلک تنتلی ...
