شماره 118/ چهارشنبه 14 حمل 1392/ 3 اپریل 2013
4ترجمه ی کنوانسیون (میثاق) حقوق طفل مصوب مجمع عمومي سازمان ملل متحد 20 نوامبر سال 1989 را به اطفال عزیز بخاطر ارتقای معلومات شان از حقوق حقه ی اطفال، به بزرگسالان بخاطر معطوف ساختن توجه شان به مکلفیت ها و وجایب شان در برابر اطفال و به حکومت بخاطر عملی ساختن مفردات این قانون که افغانستان یکی از امضاء کنندگان آن میباشد منتشر میکنیم.
کاووس سیاووش
ماده 26
1. كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون حق هر طفل را براي مستفيد شدن از تامينات اجتماعي، به شمول بيمه اجتماعي، به رسميت مي شناسند و در جهت تحقق كامل اين حق مطابق به قوانين ملي كشور هاي شان تدابير مقتضي اتخاذ مي كنند.
2. اين تامينات و امتيازات، در مواردي كه لازم باشند، بايد بادر نظرداشت منابع و شرايط طفل و كساني كه تامين مخارج اورا به دوش دارند، و ديگر ملاحظات مربوط به درخواست مستفيد شدن از يك امتياز كه توسط و يا از جانب طفل صورت گرفته است، اعطا شوند.
ماده 27
1. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون حق طفل را به چنان سطحي از زنده گي به رسميت مي شناسند كه براي رشد و تكامل جسمي، فكري، معنوي، اخلاقي و اجتماعي اش مناسب باشد.
2. يكي از مسووليت هاي اساسي والدين ياديگر سرپرستان طفل اين است كه در چهار چوب توانايي ها و امكانات مالي شان شرايط مناسب براي زنده گي و رشد طفل راتامين كنند.
3. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون، براي كمك به والدين يا ساير كساني كه مسوليت طفل را به دوش دارند غرض اجراي اين حق در محدوده امكانات شان، تدابيري مناسب اتخاذ مي كنند و در صورت ضرورت كمك هاي مادي و برنامه هاي امدادي، بخصوص در زمينه خوراك، پوشاك و سر پناه فراهم ميكنند.
4. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون تمام تدابير لازم را اتخاذ كنند تا مخارج زنده گي طفل توسط والدين و يا اشخاص ديگري كه مسووليت مالي او را به دوش دارند، چه در داخل كشور متعهدبه كنوانسيون و چه خارج از آن، پرداخته شود . به خصوص، در مواردي كه شخص مسول مالي طفل د ر كشور ديگر ي غير از كشوري كه طفل در آن وجود دارد زنده گي كند، كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون به اين مقصد بايد پيوستن به موافقنامه هاي بين المللي ويا عقد اينگونه توافقات،همچنان اتخاذ تدابير مناسب ديگر را تشويق كنند و گسترش دهند.
ماده 28
1. كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون حق طفل را به تعليم و تربيه به رسميت مي شناسند، و براي عملي شدن این حق به صورت ارتقايي و بر پايه ايجاد امكانات برابر اين كشور ها به خصوص تدابير ذيل را در پيش مي گيرند:
الف) تعليم و تربيه ابتدايي رايگان و اجباري براي همه؛
ب) تشويق و توسعه اشكال مختلف تعليمات ثانوي، به شمول تعليم و تربيه عمومي و مسلكي، قابل دسترس ساختن و فراهم بودن اين تعليمات براي هر طفل ، و اتخاذ تدابير مناسب از قبيل فراهم كردن تعليم و تربيه رايگان و در صورت لزوم دادن كمك مالي؛
(ج) دسترسي همگاني به تحصيلات عالي برپايه استعداد ها وبا استفاده از همه وسايل.
(د) فراهم ساختن و دردسترس قرار دادن اطلاعات و رهنماي تعليمي و حرفه يي براي همه اطفال؛
(ه) اقدامات لازم جهت تشويق پابندي به مكتب و كاستن از ميزان اخراج شده گان ازمكتب.
2. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون تدابير مناسب اتخاذ مي كنند تا دسپيلين و انضباط مكتب به نحوي تطبيق شود كه با مقام انساني طفل ساز گار بوده و با اين كنوانسيون مطابقت داشته باشد.
3. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون بايد همكاري هاي بين المللي را در موضوعات مربوط به تعليم و تربيه، خصوصا با توجه به سهمگيري دركارزدودن جهل و بيسوادي د رسراسر جهان و تسهيل دسترسي به دانش علمي و فني و شيوه هاي نوين تدريس را تشويق و گسترش دهند . در اين راستا به نيازمندي هاي كشورهاي در حال رشد توجه خاصي صورت گيرد.
ماده 29
1. كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون موافقت مي كنند كه تعليم و تربيه طفل بايد به عرصه هاي ذيل سمت دهي شود:
(الف) رشد شخصيت، استعداد و تواناييهاي جسمي و فكري طفل تاكامل ترين حدود؛
(ب) رشد حس احترام به حقوق بشر و آزادي هاي اساسي، و احترام به اصول منشور ملل متحد؛
(ج) رشد حس احترام طفل به والدينش، هويت فرهنگي اش، زبان و ارزش هاي ملي خودش، به ارزشهاي ملي كشوری كه در آن زيست ميكند، به ميهن اصليش و به تمدن ها ي متفاوت از تمدن خودش؛
(د) آماده ساختن طفل براي يك زنده گي با مسوليت دريك جامعه آزاد، با روحيه تفاهم، صلح دوستي، تحمل ديگران، برابري مرد و زن، و دوستي ميان همه مردمان، گروه هاي قومي، ملي و مذهبي اشخاص بومي؛
(ه) رشد حس احترام به محيط طبيعي.
2. هيچ يك از بخش هاي اين ماده و ماده28 نبايد به نحوي تعبير شود تا مداخله اي پنداشته شود به آزادي هاي افراد براي تاسيس موسسات و نهاد هاي آموزشي كه بايست همواره تابع رعايت اصول مندرجه فقره 1 اين ماده و متضمن برآورده شدن اين نيازمندي باشد كه تعليم و تربيه در همچو نهاد ها بايد با حداقل معيار هاي طرح شده از جانب دولت مطابقت داشته باشد .
ماده 30
در كشور هاي كه اقليت هاي قومي، مذهبي يالساني و يا افراد بومي زيست مي كنند، حق طفلي كه به اين اقليت ها ويا بوميان تعلق دارد نبايد ناديده گرفته شود كه در جامعه همراه باساير همقطار انش از فرهنگش، اجراي مراسم مذهبي اش و زبانش برخوردار گردد.
ماده 31
1. كشورهاي متعهد به اين كنوانسيون حق طفل را به تفريح و استراحت ، پرداختن به بازي و فعاليت هاي تفريحي متناسب به سن و سالش و اشتراك آزادانه اش در حيات فرهنگي و هنري به رسميت مي شناسند.
2. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون حق طفل را به اشتراك كامل در حيات فرهنگي و هنري محترم مي شمارند و آنرا توسعه ميدهند و فراهم ساختن امكانات مناسب و برابرفرهنگي، هنري، و فعاليت هاي تفريحي را فراهم مي سازند و گسترش مي دهند.
ماده 32
1. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون حق حمايه طفل را در مقابل استثمار اقتصادي و اجراي كارهاي خطرناك ويا كاري كه سبب اختلال در جريان تعليم و تربيه طفل شود ويا به صحت يا رشد جسمي، فكري، معنوي، اخلاقي و اجتماعي وي زيانبار باشد به رسميت مي شناسد.
2. كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون به خاطر اجراي اين ماده تدابير قانوني، اجرايي، اجتماعي و آموزشي را اتخاذ مي كنند . به اين منظور و با توجه به مفاد قرار دادهاي بين المللي ديگر در اين زمينه كشور هاي متعهدبه اين كنوانسيون بخصوص اقدامات ذيل را در پيش مي گيرند:
(الف) تعيين حداقل سن يا حداقل سنين استخدام؛
(ب) ترتيب لوايح مناسب براي ساعات و شرايط كار؛
(ج) تعين مجازات و ساير تعزيرات جهت تضمين عملي شدن موثر اين ماده.
ماده 33
كشورهاي متعهدبه اين كنوانسيون تمام تدابير مناسب، به شمول تدابير قانوني، اداري، اجتماعي وآموزشي، را در پيش مي گيرند تااطفال را در برابر استفاده غير قانوني از مواد مخدره و مواد سايكوتراپيك، آن گونه كه در موافقتنامه هاي بين المللي در اين زمينه تعريف شده است،محافظت كنند و جلو استفاده غير قانوني از اطفال را درتو ليد و قاچاق همچو موادي مسدود سازند.Ÿ بقیه در آینده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر